Difference between revisions of "Page:Obelisci Aegyptiaci Interpretatio hieroglyphica 1666.pdf/49"
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| − | dam de altioribus naturae Diuinitatisque mysteriis | + | dam de altioribus naturae Diuinitatisque mysteriis sensum inuoluerent, ingeniosa industria suos adaptantes sensus, sub obscuro atque allegorico imaginum inuolucro à profanorum ineruditorumque notitia remotissimo solis cognita sapientibus uti. Nam ut rectè Iamblichus lib.de Mysteriis Aegypt. ''Imitantes Aegyptii ipsum Uniuersi Naturam, fabricamque Deorum, ipsi quoque mysticarum reconditarumque notionum imagines quasdam in symbolis conficiendis ostendunt, qemadmodum + Natura rationes occultas in apparentibus formis quasi symbolis exprimit, et Dii veritatem idearum per manifestas imagines explicant. Cum ergò perspiccrent superiora omnium inferiorum similitudine delectari, atque insuper optent à superioribus bonitate repleri, quatenùs pro ea viribus imitentur; meritò et ipsi convenientem superis modum agendi pro viribus offerunt; quandò occulta mysteria symbolis inserunt manifestis; in quibus interpretandis dimitte voces, accipe sensus: Quandò igitur Lutum in sacris nominant, aut inducunt, hoc intellige Mundi corpus atque materiam genitalemque virtutem huic insertam, et quasi pariter agitatam atque fluentem, aut etiam causam principalem, + quasi loco fundamenti praepositam elementorum, elementaliumque virtutum. Cum hoc igitur tale sit, Deus ipse generationis, totiusque Natura virium omnium, quae insitae sunt elementis, causa; utpote qui haec superemineat omnia immaterialis ipse, indiuisus, immobilis et ingenitus totusque ex seipso, & in seipso totus. Undè Aegyptii Deum inducunt sedentem super Loton aquaticam scilicet arborem, ubi significaturm Deum principatu suo mundanum superexcedere lutum, nec attingere gubernando, sed principatum gerere intellectualem penitùs & empyreum. Omnia enim in Loto rotunda sunt, tum poma, tum folia, ex quo significatur circularis actio mentis per eadem videlicet + eadem modo se habens. Deus igitur ipse super hanc insuper actionem in seipso consistit, superans, eiusmodi principatum sanctus + venerandus, + in seipso penitus conquiescens, quod quidem ex actu sedendi significat. Proindè ubi Deum introducunt nauis gubernatorem, principalem significant Muni gubernatorem, sicut enim gubernator a naui & gubernaculo segregtus, uno quodam facilique momento mouet undique + regit dirigitque nauem; ita Deus ipse Mundum deuper, videlicet à primis Nature principÿs praecipuas motionum causas exhibens. Quoniam verò partes Caeli omnes animaliaque Caelestia, & totus Uniunersi motus ipsumque tempus, secundum quod ipse Mundus mouetur, cunctaque denique, quae continentur in totis, vires à Sole descendtes accipiunt; ideò has etiam symbolicus significandi modus adducit, verbis quidem designans secundum animalia caelesiia figurari, formasque vicissim commutare per oras. Intereà verò demonstrans immutabilem eius, simulque totam per totum Mundam tra ductione, atque ipsa pro diuersitate naturarum notionumque suarem, multiformes accipiunt a Sole potentius; ideò symbolica traditio vult per Deorum multitudinem unum ingredi Deum, atque per potentias multiformes unam Dei adesse potentiam.'' Hucusque Iamblychus. |
Revision as of 11:21, 5 June 2023
dam de altioribus naturae Diuinitatisque mysteriis sensum inuoluerent, ingeniosa industria suos adaptantes sensus, sub obscuro atque allegorico imaginum inuolucro à profanorum ineruditorumque notitia remotissimo solis cognita sapientibus uti. Nam ut rectè Iamblichus lib.de Mysteriis Aegypt. Imitantes Aegyptii ipsum Uniuersi Naturam, fabricamque Deorum, ipsi quoque mysticarum reconditarumque notionum imagines quasdam in symbolis conficiendis ostendunt, qemadmodum + Natura rationes occultas in apparentibus formis quasi symbolis exprimit, et Dii veritatem idearum per manifestas imagines explicant. Cum ergò perspiccrent superiora omnium inferiorum similitudine delectari, atque insuper optent à superioribus bonitate repleri, quatenùs pro ea viribus imitentur; meritò et ipsi convenientem superis modum agendi pro viribus offerunt; quandò occulta mysteria symbolis inserunt manifestis; in quibus interpretandis dimitte voces, accipe sensus: Quandò igitur Lutum in sacris nominant, aut inducunt, hoc intellige Mundi corpus atque materiam genitalemque virtutem huic insertam, et quasi pariter agitatam atque fluentem, aut etiam causam principalem, + quasi loco fundamenti praepositam elementorum, elementaliumque virtutum. Cum hoc igitur tale sit, Deus ipse generationis, totiusque Natura virium omnium, quae insitae sunt elementis, causa; utpote qui haec superemineat omnia immaterialis ipse, indiuisus, immobilis et ingenitus totusque ex seipso, & in seipso totus. Undè Aegyptii Deum inducunt sedentem super Loton aquaticam scilicet arborem, ubi significaturm Deum principatu suo mundanum superexcedere lutum, nec attingere gubernando, sed principatum gerere intellectualem penitùs & empyreum. Omnia enim in Loto rotunda sunt, tum poma, tum folia, ex quo significatur circularis actio mentis per eadem videlicet + eadem modo se habens. Deus igitur ipse super hanc insuper actionem in seipso consistit, superans, eiusmodi principatum sanctus + venerandus, + in seipso penitus conquiescens, quod quidem ex actu sedendi significat. Proindè ubi Deum introducunt nauis gubernatorem, principalem significant Muni gubernatorem, sicut enim gubernator a naui & gubernaculo segregtus, uno quodam facilique momento mouet undique + regit dirigitque nauem; ita Deus ipse Mundum deuper, videlicet à primis Nature principÿs praecipuas motionum causas exhibens. Quoniam verò partes Caeli omnes animaliaque Caelestia, & totus Uniunersi motus ipsumque tempus, secundum quod ipse Mundus mouetur, cunctaque denique, quae continentur in totis, vires à Sole descendtes accipiunt; ideò has etiam symbolicus significandi modus adducit, verbis quidem designans secundum animalia caelesiia figurari, formasque vicissim commutare per oras. Intereà verò demonstrans immutabilem eius, simulque totam per totum Mundam tra ductione, atque ipsa pro diuersitate naturarum notionumque suarem, multiformes accipiunt a Sole potentius; ideò symbolica traditio vult per Deorum multitudinem unum ingredi Deum, atque per potentias multiformes unam Dei adesse potentiam. Hucusque Iamblychus.
