Page:FC 1042.djvu/429

From GATE
Revision as of 10:01, 7 December 2021 by J. L. Narvaja (talk | contribs)
This page has not been proofread



f. 207r



sentirent. Demum ad maius[1] cumulum misericordiae Dei accesi[2], ut ego iam uidear nimium acquiescere[3] in Deo meo, et in Charitate proximi deficere[4],


maxime in executione, et in expensione tot et tantorum talentorum. Faxit Jesús vt non nimium cito inuenerim tantam pacem in meipso, quantum p>ertinet ad malas inclinationes et frigiditates, etc.; nimium cito, inquam, id est antequam essem omni bus modis exercitatus in uictoria mei, et in pugna quae fit per proprium corpus contra daemones, et ad extinguendas malas impressiones. 354. Alio die infra easdem octauas Visitationis, dum sese mihi offerrent variae hominum necessitates, penuriae, angustiae, turbationes, aduersitates, oppressiones, etc., ego sensi magnum desiderium mihi immitti, in quo optabam me posse perseuera-re in tali consideratione miseriarum uiuorum et mortuorum, et me posse semper orare pro illis, tanquam qui more Mo}’sis sustineat manus

_______________

  1. maius] maiorem MF
  2. accesi] accesit MF
  3. acquiescere] quiescere MF
  4. deficere] add. autem MF