f. 193v
(quam) nunquam fueram expertus tam euidenter, licet frequenter mihi datum fuerit desiderium illam habendi. Ipsa autem erat in hoc, quod mens mea firmius et stabilius solito eleuaretur ad conspectum Dei qui est in coelis. Alias ego saepe sensi maiorem deuotionem, circa intelligentiam uerborum, aut in aliquo spiritu qui animam meam uel compungeret, uel quocumque modo deuotam faceret. Hic uero fuit eleuatio apicis mentalis, in quo dabatur apprehendere praesentiam Dei, prout ipse habitat in templo suo coelesti; et sic coepi hic desiderare, et animo proponere, quod posthac uelim quaere[re] ut augeatur talis gratia, ad dicendas quascumque orationes meas uocales aut mentales. Difficilis nonnihil uidebatur talis mentis tensio ad ipsum Deum; sed spes bona erat quod gratia confortatura esset mentem meam.
320. Facilius quoque uidebatur posse tempore orationis figi mentem uel in Christum crucifixum, quasi esset coram me.
animal ms; anima Mem. tl. -h' Sic Mem, II; discendai ms.
648
Fabri monumenta
uel in virginem Matrem, aut etiam
_______________
