Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/392"
| (3 intermediate revisions by 2 users not shown) | |||
| Header (noinclude): | Header (noinclude): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| + | {{TurnPage}} | ||
| + | <br> | ||
| + | <p style="float:right"><span style="color:Blue"> | ||
| + | f. 188v | ||
| + | </span></p> | ||
| + | <br> | ||
| + | {{Sidenotes begin|side=left}} | ||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
[[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages not proofread]] | [[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages not proofread]] | ||
| − | + | <div style="text-align:justify"> | |
| + | |||
| + | |||
| + | unde fit in ipsis tanta sentimentorum diuersitas atque etiam contrarietas, quia saepe impugnantur, et sollicitantur ad | ||
| + | mala<ref group="text-notes">mala] <i>add.</i> ea <i>MF</i> [p. 643]</ref> | ||
| + | quae non possunt sentire simplices illae naturae. | ||
| + | Magnum quoque momentum ad bonum | ||
| + | afferet<ref group="text-notes">afferet] affert <i>MF</i></ref> | ||
| + | ipsis Angelis non habere istam duplicitatem, et multiplicitatem in agendo. | ||
| + | Unde fit ut intra ipsos non fuerint bella, | ||
| + | et<ref group="text-notes">et] etiam <i>MF</i></ref> | ||
| + | antequam essent in bono confirmati licet oppugnarentur a contrarijs spiritibus in nobis autem | ||
| + | tanta<ref group="text-notes">tanta] <i>add.</i> est <i>MF</i></ref> | ||
| + | varietas, ut licet aliqua pars uideatur esse bona, multae ex reliquis tamen ad malum tendunt, nec enim intellectum statim commitatur | ||
| + | ipsa<ref group="text-notes">ipsa] plena <i>MF</i></ref> | ||
| + | voluntas, nec contra voluntatem ipse intellectus, sensus quoque ipse aliorsum | ||
| + | saepius<ref group="text-notes">saepius] nimium saepe <i>MF</i></ref> | ||
| + | tendit quam ratio, | ||
| + | et<ref group="text-notes">et] <i>om.</i> <i>MF</i></ref> | ||
| + | appetitus ipsius. | ||
| + | Sic<ref group="text-notes">Sic] Fit <i>MF</i></ref> | ||
| + | igitur, ut non statim totus homo bonus, ac | ||
| + | homo<ref group="text-notes">homo] <i>om.</i> <i>MF</i></ref> | ||
| + | rectus sit cum una aliqua ipsius portio recta aut bona fuerit. | ||
| + | Hic tamen | ||
| + | mihi<ref group="text-notes">mihi] <i>add.</i> etiam <i>MF</i></ref> | ||
| + | datum est ut recognoscerem in hoc magna beneficia facta | ||
| + | <br> | ||
| + | {{reflist|group=comment-notes}} | ||
| + | _______________ | ||
| + | {{reflist|group=text-notes}} | ||
| Footer (noinclude): | Footer (noinclude): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| − | + | <references/> {{TurnPage}} | |
Latest revision as of 10:48, 3 October 2022
f. 188v
unde fit in ipsis tanta sentimentorum diuersitas atque etiam contrarietas, quia saepe impugnantur, et sollicitantur ad
mala[1]
quae non possunt sentire simplices illae naturae.
Magnum quoque momentum ad bonum
afferet[2]
ipsis Angelis non habere istam duplicitatem, et multiplicitatem in agendo.
Unde fit ut intra ipsos non fuerint bella,
et[3]
antequam essent in bono confirmati licet oppugnarentur a contrarijs spiritibus in nobis autem
tanta[4]
varietas, ut licet aliqua pars uideatur esse bona, multae ex reliquis tamen ad malum tendunt, nec enim intellectum statim commitatur
ipsa[5]
voluntas, nec contra voluntatem ipse intellectus, sensus quoque ipse aliorsum
saepius[6]
tendit quam ratio,
et[7]
appetitus ipsius.
Sic[8]
igitur, ut non statim totus homo bonus, ac
homo[9]
rectus sit cum una aliqua ipsius portio recta aut bona fuerit.
Hic tamen
mihi[10]
datum est ut recognoscerem in hoc magna beneficia facta
_______________
