Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/392"

From GATE
 
(One intermediate revision by the same user not shown)
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 3: Line 3:
  
  
unde fit in ipsi.s tanta sentimentoruin diuersitas atque etiam contrarietas, quia saepe impugnantur et sollicitantur ad mala ea, quae non possunt sentire simplices illae naturae. Magnum quoque momentum ad bonum affert ipsis angelis non habere istam dupplicitatem et multiplicitatem in agendo; unde fit ut intra ipsos non fuerint bella, etiam antequam essent in bono confirmati (licet oppugnarentur a contrariis spiritibus).
+
unde fit in ipsis tanta sentimentorum diuersitas atque etiam contrarietas, quia saepe impugnantur, et sollicitantur ad  
310. In nobis autem tanta est uarietas, ut licet aliqua pars uideatur esse bona, multae ex reliquis tamen ad malum tendunt. Nec enim intellectum statim comitatur plena uoluntas, nec contra, uoluntatem ipse intellectus; sensus quoque ipse aliorsum nimium saepe tendit quam ratio appetitus ipsius. Fit igitur ut non statim totus homo bonus ac rectus sit, cum una aliqua ipsius portio recta aut bona fuerit. Hic tamen mihi etiam datum est ut recognoscerem in hoc magna beneficia facta  
+
mala<ref group="text-notes">mala] <i>add.</i> ea <i>MF</i> [p. 643]</ref> 
 +
quae non possunt sentire simplices illae naturae.  
 +
Magnum quoque momentum ad bonum  
 +
afferet<ref group="text-notes">afferet] affert <i>MF</i></ref>
 +
ipsis Angelis non habere istam duplicitatem, et multiplicitatem in agendo.
 +
Unde fit ut intra ipsos non fuerint bella,  
 +
et<ref group="text-notes">et] etiam <i>MF</i></ref>
 +
antequam essent in bono confirmati licet oppugnarentur a contrarijs spiritibus in nobis autem  
 +
tanta<ref group="text-notes">tanta] <i>add.</i> est <i>MF</i></ref>
 +
varietas, ut licet aliqua pars uideatur esse bona, multae ex reliquis tamen ad malum tendunt, nec enim intellectum statim commitatur
 +
ipsa<ref group="text-notes">ipsa] plena <i>MF</i></ref>
 +
voluntas, nec contra voluntatem ipse intellectus, sensus quoque ipse aliorsum  
 +
saepius<ref group="text-notes">saepius] nimium saepe <i>MF</i></ref>
 +
tendit quam ratio,
 +
et<ref group="text-notes">et] <i>om.</i> <i>MF</i></ref>
 +
appetitus ipsius.  
 +
Sic<ref group="text-notes">Sic] Fit <i>MF</i></ref>
 +
igitur, ut non statim totus homo bonus, ac  
 +
homo<ref group="text-notes">homo] <i>om.</i> <i>MF</i></ref>
 +
rectus sit cum una aliqua ipsius portio recta aut bona fuerit.  
 +
Hic tamen  
 +
mihi<ref group="text-notes">mihi] <i>add.</i> etiam <i>MF</i></ref>
 +
datum est ut recognoscerem in hoc magna beneficia facta  
 
<br>
 
<br>
 
{{reflist|group=comment-notes}}
 
{{reflist|group=comment-notes}}
 
_______________
 
_______________
 
{{reflist|group=text-notes}}
 
{{reflist|group=text-notes}}

Latest revision as of 10:48, 3 October 2022

This page has not been proofread



f. 188v



unde fit in ipsis tanta sentimentorum diuersitas atque etiam contrarietas, quia saepe impugnantur, et sollicitantur ad mala[1] quae non possunt sentire simplices illae naturae. Magnum quoque momentum ad bonum afferet[2] ipsis Angelis non habere istam duplicitatem, et multiplicitatem in agendo. Unde fit ut intra ipsos non fuerint bella, et[3] antequam essent in bono confirmati licet oppugnarentur a contrarijs spiritibus in nobis autem tanta[4] varietas, ut licet aliqua pars uideatur esse bona, multae ex reliquis tamen ad malum tendunt, nec enim intellectum statim commitatur ipsa[5] voluntas, nec contra voluntatem ipse intellectus, sensus quoque ipse aliorsum saepius[6] tendit quam ratio, et[7] appetitus ipsius. Sic[8] igitur, ut non statim totus homo bonus, ac homo[9] rectus sit cum una aliqua ipsius portio recta aut bona fuerit. Hic tamen mihi[10] datum est ut recognoscerem in hoc magna beneficia facta

_______________

  1. mala] add. ea MF [p. 643]
  2. afferet] affert MF
  3. et] etiam MF
  4. tanta] add. est MF
  5. ipsa] plena MF
  6. saepius] nimium saepe MF
  7. et] om. MF
  8. Sic] Fit MF
  9. homo] om. MF
  10. mihi] add. etiam MF