Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/199"

From GATE
m (→‎top: added Template:TurnPage, replaced: <noinclude></noinclude> → <noinclude><references/> {{TurnPage}}</noinclude>)
Header (noinclude):Header (noinclude):
Line 1: Line 1:
 +
{{TurnPage}}
  
 +
<br>
 +
<p style="float:right"><span style="color:Blue">
 +
f. 92r
 +
</span></p>
 +
<br>
 +
{{Sidenotes begin|side=right}}
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
 
[[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages not proofread]]
 
[[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages not proofread]]
137.
+
<div style="text-align:justify">
 +
 
 +
 
 +
et nutrire, sicut ipse ci-
 +
Die 9.
 +
Fabri MONrM.
 +
j62 Fabri monumenta
 +
bus materialis panis et uini cibat et nutrit ipsam meam carnem et corpus animae meae.
 +
137. In die sancti Cerbonii confessoris atque pontificis *, dum cogitarem circa processum uitae et mortis Jesu Xpi. Domini nostri, uenerunt mihi in mentem quaedam colloquia, cum quadam teneritudine spiritus, ubi dicebam: O Jesu Xpe., tua mors sit uita mea, et in tua morte sciam uitam inuenire, tui labores sint quies mea, tua debilitas humana sit mea fortitudo, tua confusio sit mea gloriatio, passio delitiae, tristitia gaudium, in tua humiliatione sit mea exaltatio, et in summa, in malis tuis cuncta bona mea. Tu enim, mi Domine, uitam, quae in mortem tendebat absque remedio, reparasti; et mortem, quae semper duratura uidebatur, et nunquam soluenda, destruxisti.
 +
<br>
 +
{{reflist|group=comment-notes}}
 +
_______________
 +
{{reflist|group=text-notes}}

Revision as of 10:32, 13 August 2021

This page has not been proofread



f. 92r



et nutrire, sicut ipse ci- Die 9. Fabri MONrM. j62 Fabri monumenta bus materialis panis et uini cibat et nutrit ipsam meam carnem et corpus animae meae. 137. In die sancti Cerbonii confessoris atque pontificis *, dum cogitarem circa processum uitae et mortis Jesu Xpi. Domini nostri, uenerunt mihi in mentem quaedam colloquia, cum quadam teneritudine spiritus, ubi dicebam: O Jesu Xpe., tua mors sit uita mea, et in tua morte sciam uitam inuenire, tui labores sint quies mea, tua debilitas humana sit mea fortitudo, tua confusio sit mea gloriatio, passio delitiae, tristitia gaudium, in tua humiliatione sit mea exaltatio, et in summa, in malis tuis cuncta bona mea. Tu enim, mi Domine, uitam, quae in mortem tendebat absque remedio, reparasti; et mortem, quae semper duratura uidebatur, et nunquam soluenda, destruxisti.

_______________