Page:FC 1042.djvu/144

From GATE
Revision as of 08:01, 15 July 2021 by J. L. Narvaja (talk | contribs)
This page has not been proofread



f. 63v



tristis et alacris, quia aliquando considerans ueritatem suorum defectuum, alias misericordias Domini, ego habui in offertorio illius uersus intelligentiam: «Veritas mea et misericordia mea cum ipso* **. Et hoc consolatus sum, ut si aliquis mihi diceret quod Deus modo utitur ueritate, ostendens iustitiam, modo signis misericordiae, et in istis duobus exercet seruos suos. Die 30. « Ps. CXVllI, i8.

    • Die 19.

Ps. LXXXVIII, 35. Memoriale.—Augusto 1542 54* 95, In octaua Assumptionis virginis Mariae ego habui quamdam memoriam optimam super passionem Domini, quae fuit causa mihi inueniendi deuotionem in officio, et in solitis orationibus et meditationibus meis, maxime super illud; «Tristis est anima mea» etc. «Transeat a me calix iste» ”, «Deus Deus meus, ut quid me dereliquisti?», «Mulier ecce filius tuus».

_______________