Pardon de Brun � Bell.(15)
4678
/ controversia,orir� posse nih�l, n�si grav�ssimum damnum Ecclesiae Aqu�tan�cae, et maxime Lemovicensium tribulationem, piorum desolationem, populi clamorem, animorum de^ectionem aut defectionem, di vini cultus diminutionem, totius Galline scandalum: politicorum jTfalsorumque fratrum gaudium, risum haereticorum ac derisum; qui cum sciant quanto praesidio,Sanctus ia Tutelaris nos nostramque urbem toties protexerit; nihil gratius sibi aut juc�ndius ferri posse existimac^nt: quam si videant ejusdem sancii cultum honoremque, idque per nos divelli ac deprimi. Haeccine Criticorum chari- /^tas, ut tribuant illud haereticis? Quomodo susciperent infirmos, juxta praeceptum D.Bauli in fide, non in disceptationibus cogitationum, cum firmissimos,et ab omni saeculo tutos velini eruere? Nunquid non norunt,eumdem sanctum Ecclesiae Doctorem in eos irrumpere saevius, qui pr� opinione quadam sua,aut scientia sibi prae- y^Tsumpta piorum infirmos animos perturbant? Utamur ergo verbis illius Apostoli, et mutato nomine dirigamus ea ad adversantem quemlibet Criticum, pr� sua non scientia sed opinione novella. Si p ropter opinionem tuam frater tuus contristatur; jam non secundum charitatem ambulas. Noli opinione tua illum perdere, pr� .^^quo Christus mortuus est. Non ergo blasphemetur bonum nostrum. Quod si ibi loquebatur pr� infirmis; quid dixisset pr� firmissimis,et Omni natione ab aevo tutissimis? Quos non infirmi et muni�mine destituti, in hoc declinante saeculo conantur repellere. Quocirca et defunctus Reverendiss.Episcopus noster; cum ad Summum .^TPontificem scribere his de rebus decrevisset; hunc praecipuum scopum habebat, ut supplicaret suae Sanctitati,ne pateretur hanc quaestionem in foris moveri et agitari. Tum quia jam a multis aevis observatio praevalet: tum quia res a Fatribus,et agitata et definita fuit, et a Summis Pontificibus confirmata. Tum quia rem ^^hanc movere,Ecclesiam Aquitanicam omnino perturbare est: et multa exinde damna, pericula et detrimenta suscitare. Adeo ut quamvis extra dubium habeamus, si litis expectetur curriculus, quin pr� S. Martiale Apostolo judicium detur, tamen in commune bonum, magis omnino expedire cernamus, hujusmodi litem praescindi, litiganti- j^^bus perpetuum silentium indici; ac ne quid innovetur prohiberi; non solum quod inane videatur in re jam decisa decisionem quaerere; sed quod hoc nova agitatio,plus allatura sit mali in concer tando, quam boni in confirmando postea,eo quod pridem firmatum est. Sed iHhis de rebus omnibus in neminem alium,se conjicit magis -^^spes nostra, quam in te Cardinali amplissime; cujus pietas nemini non nota, doctrina hujus novae deliquium deprimet,aut apicem obtundet; et omnia in suo aequilibrio jam olim ponderata relinquet:
