Difference between revisions of "Page:EBC 1612 12 09 1247.pdf/3"

From GATE
(→‎Not proofread: Created page with "Category:EBC_Letters Category:EBC_Not proofread Category:EBC_Pages 9 d�e.1612. Rob.Jones � Bell.(suite) ------------------------- ^ ^ pem senatores,praesides,...")
 
m (→‎top: added Template:TurnPage, replaced: <references/> → <references/> {{TurnPage}})
 
(7 intermediate revisions by 3 users not shown)
Page statusPage status
-
Not proofread
+
Proofread
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
 
[[Category:EBC_Letters]]
 
[[Category:EBC_Letters]]
[[Category:EBC_Not proofread]]
+
[[Category:EBC_Proofread]]
 
[[Category:EBC_Pages]]
 
[[Category:EBC_Pages]]
 
+
senatores, praesides, iudices, caeterosque temporibus servientes instigare, et premere, ut nihil praetermittatur quod vel ad veram fidem abolendam vel ad calvinianam perfidiam stabiliendam spectat.<lb/>
9 d�e.1612. Rob.Jones � Bell.(suite)
+
Quae cum in praxi ita sint, facile apparet rumores illos sparsos de regia clementia non solidis niti fundamentis, sed ab adversariis in maximum huius missionis praeiudicium divulgari. Nonnulli enim (de externis adhuc loquor) qui prius pressuras Anglicanas sublevabant, iam bis fallaciis decepti, detrectant solita christianae dilectionis vel signa exprimere, vel opera exercere; ne (inquiunt) retardetur regis emendatio, ad quam tamen nulla praevia cernitur dispositio; neve tantus rex irritetur quasi propter potentiam esset pertimescendua, cum revera iusto Dei iudicio (ut aatis superque innotescit) pauper alt, miser, miserabilis, meticulosus, pusillanimis à nullis formidandua nisi à subditis oppressis, expilatis exesis: absit tamen ab iis quantumeumque concussis et exhaustis, vel patientiam reiicere, vel in civilibus sine offensa Dei licitis, regi morem non gerere. Attamen verissimum est illud Salvatoris elogium: nempe filios huius saeculi prudentiores esse in generatione sua quam filios lucis; fraudibus enim filiorum huius saeculi hic furentium id efficitur, ut quia eorum abundat iniquitas, multorum externorum illic trepidantium timore ubi non est timor, refrigescat charitas. Sed caveant mortales ne nimium confidant in principibus alienatis à Deo, ne dum conentur humanam aucupari gratiam, divinam contemnant charitatis legem. Probatus quidam, doctus, et catholicus senex, de his et similibus mecum agens, subitaneo et (ni fallor) non improbando spiritus fervore impulsus, in haec verba prorupit: Ubi (inquit) sunt misericordiae tuae antiquae Domine? ubi habitat ille pietatis zelus quam [[Name::Ludovico il pio|Ludovicus Galliae rex]], vel pro solius Beati [[Name::Tommaso Becket |Thomae cantuariensis<ref>Durovernum Cantiacorum: odierna città di Canterbury (contea del Kent, Regno Unito).</ref>]] antistitis morte monstravit? quibus dictis protulit è sinu schedulam propria manu ex chronicis anglicanis scriptam contra [[Name::Enrico II d'Inghilterra|Henricum 2.m]] Angliae regem S.ti Thomae Cantuariensis
------------------------- ^
+
<pb/>
^ pem senatores,praesides,�udices,caeterosque
 
 
 
^^^7 temporibus servientes
 
 
 
instigare,et premere, ut nihil praetermittatur q uod vel ad veram
 
 
 
fidem abolendam vel ad calvinianam perfidiam stabiliendam spectat.
 
 
 
Quae cum in praxi ita sint, facile apparet rumores illos sparsos
 
 
 
jT de regia clementia non solidis niti fundamentis, sed ab adversari-
 
 
 
is in maximum huius missionis praeiudicium divulgari. Nonnulli e-
 
 
 
nim (de externis adhuc loquor) qui prius pressuras Anglicanas sub-
 
 
 
levabant, iam bis fallaciis decepti, detrectant solita christianae
 
 
 
dilectionis vel signa exprimere,vel opera exercere; ne (inquiunt)
 
 
 
/^retardetur regia emendatio, ad quam tamen nulla praevia cernitur
 
 
 
dispositio; neve tantus rex irritetur quasi propter potentiam ea-
 
 
 
aet pertimescendua, cum revera iusto Dei iudicio (ut aatis super-
 
 
 
que innotescit) pauper alt, miser,miserabili3, meticulosus, pusil-
 
 
 
lanimis � nullis formidandua nisi subditis oppressis,expilatis
 
 
 
/y^exesis: absit tamen ab iis quantumeumque concussis et exhaustis,
 
 
 
vel patientiam reiicere,vel in civilibus sine offensa Dei licitis,
 
 
 
regi morem non gerere. Attamen verissimum est illud Salvatoris elo-
 
 
 
gium: nempe filios huius saeculi prudentiores esse in generatione
 
 
 
sua quam filios lucis; fraudibus enim filiorum huius saeculi hic
 
 
 
furentium id efficitur, ut quia eorum abundat iniquitas, multorum
 
 
 
externorum illic trepidantium timore ubi non est timor, refriges-
 
 
 
cat charitas. Sed caveant mortales ne nimium confidant in princi-
 
 
 
pibus alienatis Deo, ne dum conentur humanam aucupari gratiam,
 
 
 
divinam contemnant charitatis legem. Probatus quidam, doctus,et
 
 
 
^^"catholicus senex, de his et similibus mecum agens, subitaneo et
 
 
 
(ni fallor) non improbando spiritus fervore impulsus, in haec ver-
 
 
 
ba prorupit: Ubi (inquit) sunt misericordiae tuae antiquae Domine?
 
 
 
ubi habitat ille pietatis zelus quam Ludovicus Galliae rex,vel pr�
 
 
 
solius Beati Thomae Cantuariensis antistitis morte monstravit? qui-
 
 
 
bus dictis protulit sinu schedulam propria manu ex chronicis an-
 
 
 
glicanis scriptam centra Henricum 2 Angliae regem S Thomae Can-
 
Footer (noinclude):Footer (noinclude):
Line 1: Line 1:
<references/>
+
<references/> {{TurnPage}}

Latest revision as of 13:59, 6 May 2020

This page has been proofread

senatores, praesides, iudices, caeterosque temporibus servientes instigare, et premere, ut nihil praetermittatur quod vel ad veram fidem abolendam vel ad calvinianam perfidiam stabiliendam spectat.
Quae cum in praxi ita sint, facile apparet rumores illos sparsos de regia clementia non solidis niti fundamentis, sed ab adversariis in maximum huius missionis praeiudicium divulgari. Nonnulli enim (de externis adhuc loquor) qui prius pressuras Anglicanas sublevabant, iam bis fallaciis decepti, detrectant solita christianae dilectionis vel signa exprimere, vel opera exercere; ne (inquiunt) retardetur regis emendatio, ad quam tamen nulla praevia cernitur dispositio; neve tantus rex irritetur quasi propter potentiam esset pertimescendua, cum revera iusto Dei iudicio (ut aatis superque innotescit) pauper alt, miser, miserabilis, meticulosus, pusillanimis à nullis formidandua nisi à subditis oppressis, expilatis exesis: absit tamen ab iis quantumeumque concussis et exhaustis, vel patientiam reiicere, vel in civilibus sine offensa Dei licitis, regi morem non gerere. Attamen verissimum est illud Salvatoris elogium: nempe filios huius saeculi prudentiores esse in generatione sua quam filios lucis; fraudibus enim filiorum huius saeculi hic furentium id efficitur, ut quia eorum abundat iniquitas, multorum externorum illic trepidantium timore ubi non est timor, refrigescat charitas. Sed caveant mortales ne nimium confidant in principibus alienatis à Deo, ne dum conentur humanam aucupari gratiam, divinam contemnant charitatis legem. Probatus quidam, doctus, et catholicus senex, de his et similibus mecum agens, subitaneo et (ni fallor) non improbando spiritus fervore impulsus, in haec verba prorupit: Ubi (inquit) sunt misericordiae tuae antiquae Domine? ubi habitat ille pietatis zelus quam Ludovicus Galliae rex, vel pro solius Beati Thomae cantuariensis[1] antistitis morte monstravit? quibus dictis protulit è sinu schedulam propria manu ex chronicis anglicanis scriptam contra Henricum 2.m Angliae regem S.ti Thomae Cantuariensis


---page break---

  1. Durovernum Cantiacorum: odierna città di Canterbury (contea del Kent, Regno Unito).