Page:EBC 1611 08 01 1085.pdf/2

From GATE
Revision as of 22:53, 20 January 2020 by Martín M. Morales (talk | contribs)
This page has been proofread

et vix aliter quàm per immensam caliginem conspicienda proponi. Haec verò Secula quae propiora sunt, ac pene nostra, rem plane lubricam continere, si discutiantur, satis superque comprobant graviores admodum lapsus, qui apud temporum Scriptores passim reperiuntur: ut nihil dicam de levioribus illis προχρονισμόίς, μεταχρονιςμόίς et tot falsis epooharum initiis, quae intra veros fines tempora contineri nullo modo patiuntur. Demum, ne quid ad huius molestine deesset cumulum, Deo de tota annorum ratione ineunda recentioribus Chronologis placet digladiari, ut etiam cum odio ad proeliandum compositi videantur. Ego certe annosas has lites ex instituto non suscipio componendas: sed neque per hoc tenebricosum iter, cursum inoffenso pede mihi polliceor. Quin potius ingenue fateor,non esse humanae industriae, ut uhronologus omnI difficultate superior evadat. Quid igitur? fecisse pretium operae fortassis videbor, si vera certaque qua diligentia, quo iudicio possum investigavero: aut illa, si non semper ocourrant, saltem probabiliora, eaque inter se consentientia protulero in lucem: ac demum, si ex tot discrepantibus sententiis, optimas sequutus, eas brevitate perspicua et conveniente methodo tradidero confirmatas. Id ego, si ad studiosorum utilitatem hic effecero, finem quem mihi proposui, sum consequutus. Ac de his in praesentia quidem satis.
Sed cur te potissimum (Cardinalis Illustrissime) haec compellavit oratio? Nimirum istud accepti est à te beneficii qualiscumque recordatio. Triginta enim iam anni sunt, ex quo Romam ad theologicas tuas et Suarii nostri praelectiones audiendas superiorum iussu vocatus, vidi aliquoties inter tuas versari manus, et liberaliter, te annuente, etiam perlegi quas tu Chronologicas notae in privatum usum tibi collegeras. Et quanquam tunc quidem nec animus mihi esset, nec otium, ad ullam earum rerum vel exiguam commentationem: tamen, ut prona sunt in mutationem nostra consilia, eò me post annos aliquot impulerunt, tun illius tuae lucubrationis iugis apud
---page break---