Difference between revisions of "Page:EBC 1602 09 0284.pdf/1"
(→Not proofread: Created page with "Category:EBC Letters Category:EBC Not proofread Perugia,[d�but septembre] 1602. RBiiBonciar�o � Bellarmin. 284 / Rob.Bellarmino Cardinali M.Ant. Bonciarius S.D....") |
|||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
[[Category:EBC Letters]] | [[Category:EBC Letters]] | ||
| − | [[Category: | + | [[Category:EBC_Proofread]] |
| − | + | Rob. Bellarmino Cardinali M. Ant. Bonciarius S.D. Capuam. Lectissimus adolescens Angelus Ciaius sorotis tuae filius, qui | |
| − | + | circiter biennium mihi operam docenti dedit, licei non perpetuam, sed iterum atque iterum valetudinis causa intermissam; saepe et acriter a me contendit, ut de se, et de sua studiorum natione non nihil ad te scriberem. Sed me cupidum obsequendi, duae res ab instituto Consilio retardarunt. Primum enim non audebam offerre tibi legendas meas: contemplando ipsa magnitudinis tuae arcebat longius humilitatem meam, et repressa cupiditas obversantem animo speciem non ferebat; nec mihi tamen, quod aliquis suspicari posset, sacra ista purpura mentis oculos praestinguebat, sed me alia quaedam claritas, cui purpuram nullam comparo circumfuderat; et scripturum ad Robertum Bellarminum Archiepiscopum Cardinalem, nihil extra Robertum magnopere commovebat. Deinde cum mihi animos feceram, et tandem scribere obfirmaveram tua fretus non minore humanitatis, quam probitatis atque doctrinae fama: haecsi tamen, et de Angelo ipso quid scribe rem, aut quo modo scriberem non inveni. Quid enim dicerem? An florere illum ingenio inter aequales, iudicio supeor aequales? At hoc tibi sciebam esse perexploratum, qui et pueri egregiam indolem antea esses odoratus, et identidem ex fratrie tui aliorumque littoria cognovisses. An progredi magno animo, magnisque viribus in studio latinae linguae? ne hoc quidem erat ignotum tibi, qui primum menstruas ab eo epistolas, mox etiam hebdomadariaso et eo crebriores exigere consueveras. An colere pari diligentia litteras, officia, pietatem? hoc vero Lucius Bencius, Pater Germanicus, noster Episcopus ita sempoer curarunt, curantque in dies, ut nec in ilio instituendo suam benevolentiam, nec in te admonendo suam diligentiam aut paasi sint, aut hodie patiantur desiderari. Quid tu? inquies. nihilne ad meum excolendum, et ad me demerendum contulisti? Ego vero, Oardinalis amplissime, plus illis omnibus. A quo hi scilicet nisi a me didicerunt, quid in puero castigandum, limandum, reconcinnandum | |
| − | circiter biennium mihi operam docenti dedit, licei non perpetuam, sed iterum atque iterum valetudinis causa intermissam; saepe et | + | <pb/> |
Revision as of 13:43, 28 November 2017
Rob. Bellarmino Cardinali M. Ant. Bonciarius S.D. Capuam. Lectissimus adolescens Angelus Ciaius sorotis tuae filius, qui
circiter biennium mihi operam docenti dedit, licei non perpetuam, sed iterum atque iterum valetudinis causa intermissam; saepe et acriter a me contendit, ut de se, et de sua studiorum natione non nihil ad te scriberem. Sed me cupidum obsequendi, duae res ab instituto Consilio retardarunt. Primum enim non audebam offerre tibi legendas meas: contemplando ipsa magnitudinis tuae arcebat longius humilitatem meam, et repressa cupiditas obversantem animo speciem non ferebat; nec mihi tamen, quod aliquis suspicari posset, sacra ista purpura mentis oculos praestinguebat, sed me alia quaedam claritas, cui purpuram nullam comparo circumfuderat; et scripturum ad Robertum Bellarminum Archiepiscopum Cardinalem, nihil extra Robertum magnopere commovebat. Deinde cum mihi animos feceram, et tandem scribere obfirmaveram tua fretus non minore humanitatis, quam probitatis atque doctrinae fama: haecsi tamen, et de Angelo ipso quid scribe rem, aut quo modo scriberem non inveni. Quid enim dicerem? An florere illum ingenio inter aequales, iudicio supeor aequales? At hoc tibi sciebam esse perexploratum, qui et pueri egregiam indolem antea esses odoratus, et identidem ex fratrie tui aliorumque littoria cognovisses. An progredi magno animo, magnisque viribus in studio latinae linguae? ne hoc quidem erat ignotum tibi, qui primum menstruas ab eo epistolas, mox etiam hebdomadariaso et eo crebriores exigere consueveras. An colere pari diligentia litteras, officia, pietatem? hoc vero Lucius Bencius, Pater Germanicus, noster Episcopus ita sempoer curarunt, curantque in dies, ut nec in ilio instituendo suam benevolentiam, nec in te admonendo suam diligentiam aut paasi sint, aut hodie patiantur desiderari. Quid tu? inquies. nihilne ad meum excolendum, et ad me demerendum contulisti? Ego vero, Oardinalis amplissime, plus illis omnibus. A quo hi scilicet nisi a me didicerunt, quid in puero castigandum, limandum, reconcinnandum
---page break---
