Page:De scriptoribus ecclesiasticis liber unus (1613).pdf/191

◅▻

Ab anno Domini 1100 ad 1200

p. 173

nunc S. Isidori, nunc S. Fulgentii nomine eum librum venditans. Itaque catholici diu libri eius auctorem quaerentes suspicati sunt, auctorem fuisse quendam Valtarnum ad quem scripsit S. Anselmus librum de azymo: hinc postea Dominicus a Soto, Claudius Sanctius, Gulielmus Alanus Cardinalis, & alii, auctorem erroris de impanatione fecerunt Valramum. Sed reuera opus illud de diuinis officiis a Vviclefo citatum, non est Valrami, qui nihil eiusmodi usquam scripsisse legitur, sed Ruperti Tuitiensis abbatis, de quo nunc agimus; siquidem initium illius operis, quod a Vvclefo citabatur apud Valdensem, erat »Ea quae per anni circulum«; & hoc ipsum est initium librorum Ruperti de officiis diuinis. Deinde omia, quae citabat Vviclefus ex auctore de diuinis officiis inueniuntur ad verbum in lib. 2 de officiis diuinis cap. 2 & cap. 9 apud Rupertum. Praeterea errores istius libri, inueniuntur etiam in libris Ruperti in Exodum & in Ioannem, ut plene constet eundem esse auctorem omnium istorum librorum. Denique Algerus lib. 1 de sacramento eucharistiae cap. 6 dicit tempore suo exortam nouam haeresim, & absurdissimam de impanatione. Atqui rupertus vixit eodem seculo, quo Algerus & erat Algero paulo senior; & hic ipse error, quem Algerus notae, habetur in secundo lib. 2 & cap. 9 de officiis diuinis apud Rupertum. Atque haec videtur esse causa, ut opera Ruperti Tuitiensis alioqui non mala, nec indocta, iacuerint sine luce & honore in tenebris obliuionis, annis circiter quadringentis; nam nostro primum tempore coeperunt lucem aspicere.

Obseruatio secunda.
Error Ruperti in eo situs est, quod existimauit, non conuerti panem in corpus Christi dum conficitur eucharistia, sed assumi a verbo diuino, quemadmodum assumpta est humanitas. Id perspicuum est ex libro sexto in Ioannem, ubi Rupertus dicit: »Verbum factum esse hominem, non destruendo, sed assumendo humanitatem: & eodem modo in eucharistia idem verbum fieri panem non destruendo, sed assumendo panem«, & similia habet lib. 2 in Exodum cap. 10, sed clarissime lib. 2 de officiis diuinis cap. 2 cum sict ait: »Nec duo corpora dicuntur, aut sunt, hoc quod de altari & illud quod acceptum est de utero virginis: quia videlicet unum idemque verbum, unus diemque Deus sursum est in carne, hic in pane«, & cap. 9 sic inquit: »Verbum Patris carni & sanguini, quem de utero uirginis assumpserat, & pani ac vino, quod de altari assumpsit, medium interueniens, unum sacrificium efficit, quod cum in ora fidelium sacerdos distribuit, panis & vinum absuminitur & transit: partus autem virginis cum unito sibi verbo Patris & in caelo & in hominibus integer permanet & inconsumptus«; haec ille ubi cum dicit,

◅▻