Difference between revisions of "Page:De scriptoribus ecclesiasticis liber unus (1613).pdf/137"
(→Not proofread: Created page with " de castitate & epistola de malis doctoribus; quae tria volumina falso adscribun- tur Sixto pontifici, cum sint plena erroribus Pelagianorum. Sixtus enim, cum adhuc presbyter...") |
|||
| (6 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Header (noinclude): | Header (noinclude): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| + | <references/> {{TurnPage}} | ||
| + | <br> | ||
| + | <small> | ||
| + | <p style="float:left"> | ||
| + | <i>Ab anno Domini 400 ad 500</i></p> | ||
| + | <p style="float:right"> | ||
| + | <span style="color:Blue"> | ||
| + | p. 119 | ||
| + | </span></p> | ||
| + | </small> | ||
| + | <br> | ||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| + | <div style="text-align:justify"> | ||
| − | de castitate & epistola de malis doctoribus | + | <i>de castitate</i> & <i>epistola de malis doctoribus</i>, quae tria volumina falso adscribuntur Sixto pontifici, cum sint plena erroribus Pelagianorum. |
| + | Sixtus enim, cum adhuc presbyter esset, primus damnauit Pelagium, unde est <i>epistola</i> 105 Augustini <i>ad Sixtum</i>, ac deinde magno zelo Pelagianos insecutus est, ut testatur Prosper. | ||
<br> | <br> | ||
| − | De Isidoro Pelusiota – | + | <span style="color:Blue"> |
| + | [144.]</span> | ||
| + | De {{Smallcaps|Isidoro Pelusiota}} – 442 | ||
<br> | <br> | ||
| − | Isidorus Pelusiota monachus doctissimus floruit tempore Theodosii iunioris, ad quem extat eius epistola apud Card. Baronium tomo quinto Annalium ad annum | + | Isidorus Pelusiota monachus doctissimus floruit tempore Theodosii iunioris, ad quem extat eius <i>epistola</i> apud Card. Baronium tomo quinto <i>Annalium</i> ad annum Domini 431. |
| + | Scripsit <I>epistolas</i> plurimas, quas Graece & Latine impressas habes Parisiis opera Billii anno 1585. | ||
<br> | <br> | ||
| − | De S. Petro Chrysologo – | + | <span style="color:Blue"> |
| + | [145.]</span> | ||
| + | De S. {{Smallcaps|Petro Chrysologo}} – 440 | ||
<br> | <br> | ||
| − | Sanctus Petrus Chrysologus episcopus Rauennas a Sixto III papa episcopus creatus scripsit homilias 122 breues, sed disertas. Scripsit etiam insignem | + | Sanctus Petrus Chrysologus episcopus Rauennas a Sixto III papa episcopus creatus scripsit <i>homilias</i> 122 breues, sed disertas. |
| + | Scripsit etiam insignem <i>epistolam ad Eutychetem haeresiarcham</i>, exhortans illum ad obedientiam sancto Leoni praestandam in materia fidei potissimum. | ||
| + | »Hortamur, inquit, te, ut iis, quae a beatissimo papa Romanae ciuitatis scripta sunt, obedienter attendas, quoniam B. Petrus, qui in propria sede viuit & praesidet, praestat quaerentibus fidei veritatem«. | ||
| + | Habetur alia epistola, inter epistolas quae praecedunt Chalcedonense concilium. | ||
<br> | <br> | ||
| − | De sancto Leone papa – | + | <span style="color:Blue"> |
| + | [146.]</span> | ||
| + | De sancto {{Smallcaps|Leone papa}} – 440 | ||
<br> | <br> | ||
| − | Sanctus Leo primus papa, iure magnus appellatus, sedit in apostolica sede tempore Theodosii iunioris, Martiani & Leoni | + | Sanctus Leo primus papa, iure magnus appellatus, sedit in apostolica sede tempore Theodosii iunioris, Martiani & Leoni imperatorum ab anno Domini 440 usque ad 461. |
| + | Scripsit homilias eloquentissimas de praecipuis solemnitatibus Domini & sanctorum, necnon epistolas ad diuersos de rebus grauissimis numero nonaginta octo. | ||
| + | Ex quibus illa <i>ad Flauianum</i>, quae incipit: | ||
| + | »Lectis dilectionis tuae literis« magna veneratione recepta fuit in synodo Chalcedonensi Act. 4 ab omnibus & singulis patribus & Gelasius papa in <i>Decreto de libris doctorum</i> dicit anathema iis, qui <i>epistolam</i> hanc sancti Leonis integram & usque ad unum iota non recipiunt. | ||
<br> | <br> | ||
| − | Tribui solet sancto Leoni liber | + | Tribui solet sancto Leoni liber <i>De conflictu virtutum & vitiorum</i>, sed (ut supra in »Augustino« diximus) S. Leonis is liber esse non potest, cum in eo fiat mentio regulae S. Benedicti. |
<br> | <br> | ||
Latest revision as of 12:11, 18 July 2020
Ab anno Domini 400 ad 500
p. 119
de castitate & epistola de malis doctoribus, quae tria volumina falso adscribuntur Sixto pontifici, cum sint plena erroribus Pelagianorum.
Sixtus enim, cum adhuc presbyter esset, primus damnauit Pelagium, unde est epistola 105 Augustini ad Sixtum, ac deinde magno zelo Pelagianos insecutus est, ut testatur Prosper.
[144.]
De Isidoro Pelusiota – 442
Isidorus Pelusiota monachus doctissimus floruit tempore Theodosii iunioris, ad quem extat eius epistola apud Card. Baronium tomo quinto Annalium ad annum Domini 431.
Scripsit epistolas plurimas, quas Graece & Latine impressas habes Parisiis opera Billii anno 1585.
[145.]
De S. Petro Chrysologo – 440
Sanctus Petrus Chrysologus episcopus Rauennas a Sixto III papa episcopus creatus scripsit homilias 122 breues, sed disertas.
Scripsit etiam insignem epistolam ad Eutychetem haeresiarcham, exhortans illum ad obedientiam sancto Leoni praestandam in materia fidei potissimum.
»Hortamur, inquit, te, ut iis, quae a beatissimo papa Romanae ciuitatis scripta sunt, obedienter attendas, quoniam B. Petrus, qui in propria sede viuit & praesidet, praestat quaerentibus fidei veritatem«.
Habetur alia epistola, inter epistolas quae praecedunt Chalcedonense concilium.
[146.]
De sancto Leone papa – 440
Sanctus Leo primus papa, iure magnus appellatus, sedit in apostolica sede tempore Theodosii iunioris, Martiani & Leoni imperatorum ab anno Domini 440 usque ad 461.
Scripsit homilias eloquentissimas de praecipuis solemnitatibus Domini & sanctorum, necnon epistolas ad diuersos de rebus grauissimis numero nonaginta octo.
Ex quibus illa ad Flauianum, quae incipit:
»Lectis dilectionis tuae literis« magna veneratione recepta fuit in synodo Chalcedonensi Act. 4 ab omnibus & singulis patribus & Gelasius papa in Decreto de libris doctorum dicit anathema iis, qui epistolam hanc sancti Leonis integram & usque ad unum iota non recipiunt.
Tribui solet sancto Leoni liber De conflictu virtutum & vitiorum, sed (ut supra in »Augustino« diximus) S. Leonis is liber esse non potest, cum in eo fiat mentio regulae S. Benedicti.
