Difference between revisions of "Page:Bellarmino-Index haereticorum.pdf/83"

From GATE
 
m (→‎top: added Template:TurnPage, replaced: <noinclude></noinclude> → <noinclude><references/> {{TurnPage}}</noinclude>)
 
(7 intermediate revisions by 2 users not shown)
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
−
79° Apparitiones animarum, petentium suffragia, dormientium ludificationes sunt.<br>
+
<p style="float:left"><big><span style="color:Red">f. 354r</span></big></p>
−
80° Melius esse videtur purum vinum consecrare quam vinum cum aqua. <br>
+
<br>
−
81° Signa quibus hostiae consecrandae vel consecratae benedici solent, omittendae sunt. <br>
+
<div style="text-align:justify">  
−
82° Missa in vulgari dici debet. <br>
+
 
−
83° Liberum sit unicuique hoc vel illo ritu Eucharistiam consecrare cum vestibus propriis vel communibus, cum lumine vel sine lumine, modo verba consecrationis integra sinantur. <br>
+
 
−
84° In hostia consecrata manet substantia panis una cum corpore Domini: lib. de captivitate Babylonica cap. de Eucharistia. Nota mendacium: Lutherus dicit scholam Thomae decrevisse transsubstantiationem, at id definivit Concilium Lateranense sub Innocentio III, antequam Thomas esset. <br>
+
159° Filii Christianorum sancti sunt, nec egent sacramento baptismi ad salutem, multumque damni invexit illa opinio, quod baptismus aquae sit de necessitate saluti: lib. 4 cap. 15 ¶ 20.
−
85° Non sunt obligandi homines ad communicandum, nisi semel in vita, id est in mortis articulo. <br>
+
<br>
−
86° Missa non est opus bonum nec sacrificium, sed solum testamentum, quo Christus promisit fidelibus haereditatem. <br>
+
 
−
87° Non sunt septem sacramenta, sed tria: baptismus, poenitentia, panis, vel potius unum tantum est sacramentum et tria signa sacramentalia, at inferius non cognoscit nisi duo: baptismum et panem. <br>
+
 
−
88° Non alia via potest homo cum Deo convenire aut agere, quam per fidem. Opera Ille nihil curat. At in libro Visitationis Saxon. sic ait: multi dum audiunt: ut solummodo credant, omnia illis remi i peccata, fingunt sibi fidem, et putant se mundos esse, per quod fiunt temerarii et securi, haec autem securitas peior est eo errore, qui ante hoc tempus fuit. <br>
+
160° <gap/><ref>Manca la trascrizione di questo punto.</ref>
−
89° Tam dives est Christianus, ut non possit perire, etsi velit, quantumcumque male vivat, nisi nollet credere. Lib. de Captivit. Babylon. cap. de baptismo. <br>
+
<br>
−
90° Nos Christiani liberi sumus, ab omnibus omnium hominum legibus exempti. At papa Lutherusinfinitas leges in lib. de Visitat. Saxonica suis Lutheranis imposuit. Ex hoc articulo nata est seditio rusticorum contra principes, ex quibus, postquam innumera mala perpetrarunt, caesa sunt fere 20000 anno Domini 1525, vide Ioannem Cochlaeum in Vita Lutheri et Surium in historia huius anni. <br>
+
 
−
91° Neque papa neque episcopus neque ullus hominum habet ius unius syllabae constituendae super hominem Christianum, nisi fiat eius consensu. <br>
+
161° Non satis tutum est hoc adimere Deo, ne se infantibus quoquo modo exhibere cognoscendum queat: lib. 4 cap. 16 ¶ 18 et 19. Etiam haec absurditas tibi placuit, ut diceres infantes usum rationis habere?
−
92° Error est sacramenta novae legis differre a sacramentis veteris penes efficaciam. <br>
+
<br>
−
93° Qui non praedicat non est sacerdos nisi aequivoce. Quomodo igitur omnes Christiani sunt verissimi sacerdotes teste Luthero, cum tam multi non
+
162° Cum Ioann. 3 dicitur: »Nisi quis renatus fuerit ex aqua et Spiritu sancto«, nulla fit mentio verae aquae, sicut etiam Act. 19 cum dicitur: »et baptizati sunt in nomine Domini Iesu«, nomine baptismi intellegitur solum descensus Spiritus Sancti: lib. 4 cap. 16 ¶ 25 et cap. 15 ¶ 18. Nota quod belle Calvinus Scripturam interpretetur, et quam vehementer cupiat a medio tollere baptismum aquae.
 +
<br>
 +
163° Non est in sacramento altaris sub specie panis et vini vera Christi caro et verus sanguis: lib. 4 cap. 17 ¶ 12 et 13. At Cyprianus serm. de Coena Domini: »Panis«, inquit, »iste quem Dominus discipulis porrigebat, non effigie, sed natura mutatus omnipotentia Verbi factus est caro«. D. Dama- scenus lib. 4 cap. 14: »Ipse«, inquit, »panis et vinum transmutatur in corpus et sanguinem Domini«.
 +
<br>
 +
164° Multo minus transubstantiatio panis et vini in carnem et sanguinem Domini admittenda est: lib. 4 cap. 17 ¶ 14.  
 +
<br>
 +
165° At nihilominus per symbola panis et vini verum Christi corpus et sanguis nobis communicatur. Ut enim sol in coelo exsistens radiis suis in terram eminus ad generandos fovendsque foetus suam quodam ad nos traducit communionem carnis et sanguinis Domini in coelo exsistentis: lib. 4 cap. 17 ¶ 11 et 12. Et quale somnium et quam inintellegibile et quam novum nobis proponit, qui catholicam veritatem destruit. Si in hoc subtilissimo mysterio intellectum captivare necessarium est, cur non potius captivabimus,
 +
ea credentes quae ab Ecclesia Romana tanto conciliorum patrumque consensu nobis traduntur, quam ea quae Calvinus excogitavit et quae nullo testimonio confirmat, cum sint aeque vel magis difficilia quam superiora.  
 +
<br>
 +
166° Cum Dominus ait: Hoc est corpus meum, per figurae metonimiam tribuit signo nomen rei significatae, vocatur enim panis corpus Domini, quia signum est corporis Domini: lib. 4 cap. 17 ¶ 21.
 +
<br>
 +
167° Non potest caro in duobus locis simul manere, nisi desinat esse caro: lib. 4 cap. 17 ¶ 24.  
 +
<br>
 +
168° Quod evangelia tradunt, Christum de clauso sepulchro exivisse et clausis ianuis ad discipulos suos introisse, ita accipiendum est, ut prius lapidem a monumento sublatum et fores patefactas intelligamus, dein rursum lapidem in suum locum repositum et fores iterum clausas: lib. 4 cap. 17 ¶ 29. Magnum sane miraculum egredi de sepulchro prius aperto et ingredi in domum foribus antea reseratis. Quid opus erat ut evangelistae haec tam diligenter referrent.
 +
<br>
 +
169° Homines peccatores si ad Eucharistiae sacramentum accedant, non vere sumunt Christi corpus, quod tamen sancti et fideles accipiunt. Itaque vana est distinctio manducationis sacramentalis, spiritualis et sacramentalis simul: lib. 4 cap. 17 ¶ 33.
 +
<br>
 +
 
 +
<p>
 +
[[Category:Bellarmino-Index haereticorum]]
 +
</p>
Footer (noinclude):Footer (noinclude):
Line 1: Line 1:
−
<references/>
+
<references/> {{TurnPage}}

Latest revision as of 10:13, 7 May 2020

This page has been proofread


f. 354r



159° Filii Christianorum sancti sunt, nec egent sacramento baptismi ad salutem, multumque damni invexit illa opinio, quod baptismus aquae sit de necessitate saluti: lib. 4 cap. 15 ¶ 20.


160° [1]

161° Non satis tutum est hoc adimere Deo, ne se infantibus quoquo modo exhibere cognoscendum queat: lib. 4 cap. 16 ¶ 18 et 19. Etiam haec absurditas tibi placuit, ut diceres infantes usum rationis habere?
162° Cum Ioann. 3 dicitur: »Nisi quis renatus fuerit ex aqua et Spiritu sancto«, nulla fit mentio verae aquae, sicut etiam Act. 19 cum dicitur: »et baptizati sunt in nomine Domini Iesu«, nomine baptismi intellegitur solum descensus Spiritus Sancti: lib. 4 cap. 16 ¶ 25 et cap. 15 ¶ 18. Nota quod belle Calvinus Scripturam interpretetur, et quam vehementer cupiat a medio tollere baptismum aquae.
163° Non est in sacramento altaris sub specie panis et vini vera Christi caro et verus sanguis: lib. 4 cap. 17 ¶ 12 et 13. At Cyprianus serm. de Coena Domini: »Panis«, inquit, »iste quem Dominus discipulis porrigebat, non effigie, sed natura mutatus omnipotentia Verbi factus est caro«. D. Dama- scenus lib. 4 cap. 14: »Ipse«, inquit, »panis et vinum transmutatur in corpus et sanguinem Domini«.
164° Multo minus transubstantiatio panis et vini in carnem et sanguinem Domini admittenda est: lib. 4 cap. 17 ¶ 14.
165° At nihilominus per symbola panis et vini verum Christi corpus et sanguis nobis communicatur. Ut enim sol in coelo exsistens radiis suis in terram eminus ad generandos fovendsque foetus suam quodam ad nos traducit communionem carnis et sanguinis Domini in coelo exsistentis: lib. 4 cap. 17 ¶ 11 et 12. Et quale somnium et quam inintellegibile et quam novum nobis proponit, qui catholicam veritatem destruit. Si in hoc subtilissimo mysterio intellectum captivare necessarium est, cur non potius captivabimus, ea credentes quae ab Ecclesia Romana tanto conciliorum patrumque consensu nobis traduntur, quam ea quae Calvinus excogitavit et quae nullo testimonio confirmat, cum sint aeque vel magis difficilia quam superiora.
166° Cum Dominus ait: Hoc est corpus meum, per figurae metonimiam tribuit signo nomen rei significatae, vocatur enim panis corpus Domini, quia signum est corporis Domini: lib. 4 cap. 17 ¶ 21.
167° Non potest caro in duobus locis simul manere, nisi desinat esse caro: lib. 4 cap. 17 ¶ 24.
168° Quod evangelia tradunt, Christum de clauso sepulchro exivisse et clausis ianuis ad discipulos suos introisse, ita accipiendum est, ut prius lapidem a monumento sublatum et fores patefactas intelligamus, dein rursum lapidem in suum locum repositum et fores iterum clausas: lib. 4 cap. 17 ¶ 29. Magnum sane miraculum egredi de sepulchro prius aperto et ingredi in domum foribus antea reseratis. Quid opus erat ut evangelistae haec tam diligenter referrent.
169° Homines peccatores si ad Eucharistiae sacramentum accedant, non vere sumunt Christi corpus, quod tamen sancti et fideles accipiunt. Itaque vana est distinctio manducationis sacramentalis, spiritualis et sacramentalis simul: lib. 4 cap. 17 ¶ 33.

  1. ↑ Manca la trascrizione di questo punto.
Retrieved from "https://gate.unigre.it/mediawiki/index.php?title=Page:Bellarmino-Index_haereticorum.pdf/83&oldid=91624"
Powered by MediaWiki
Powered by Semantic MediaWiki