Difference between revisions of "Page:Bellarmino-Index haereticorum.pdf/75"

From GATE
m (→‎top: clean up)
Page statusPage status
-
Proofread
+
Not proofread
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
parocho, dubitari debet an per hoc peccet mortaliter. <br>
+
peccatorum remissionem Conatur quidem se postea extri- care, sed magis se semper intricat. Si enim poenitentia necessaria est, certe
18° Confitens parocho suo duplex habet meritum: unum annexum confessioni, alterum annexum oboedientiae, quorum altero caret, qui confitetur mendicantibus.<br>
+
40 ab ea dependet peccatorum remissio, non autem a sola fide.
 
+
69o Confessio non est iuris divini, cum praeceptum confessionis ab Inno- centio III Pontifice primum prodierit: lib. 3 cap. 4 <par> 7.
 
+
70o mentiuntur sophistae cum dicunt Christum apostolos iussisse, ut Lazarum resuscitatum solverent: non enim apostolis, sed Iudaeis ceteris hoc dictum fuit: lib. 3 cap. 4 <par> 5. At D. Augustinus tract. 49 in Ioannem docet 5 hoc cum catholicis, quem tamen Calvinus solum sequendum dicit.
<p style="float:left"><b>{{Smallcaps|centuria decima quinta}}</b></p>
+
71o Confessio peccatorum quae hominibus fit, in usu olim fuit ut politica disciplina ab episcopis instituta: lib. 3 cap. 4 <par> 7.
<p style="float:right">'''Anno Domini'''</p><br>
+
72o In confessione privata libertas est, ut is solum confiteatur, qui cupit, et
<p style="float:left">196
+
tot peccata detegat quot vult, et ei confiteatur qui vult: lib. 3 cap. 4 <par> 12. 10 73o Nemini competit clavium potestas, nisi Spiritum sanctum prius accepe-
{{Smallcaps|Ioannes Huss}},</p>
+
rit, nemo clavius uti potest nisi Spiritum sanctum habeat: lib. 3 cap. 4 <par>
<p style="float:right">'''a.D. 1408'''</p><br>
+
20.
unde haeresis Hussitarum nomen habet, ex libris Wicleffi accepta
+
74o Oblique insinuant papistae Spiritum sanctumq ui est author et modera-
<p style="float:left"> occasione, novam haeresin fabricavit. Coepit | Bohemia anno </p>
+
tor clavium, errare posse: lib. 3 cap. 4 <par> 20. Dicito nobis, nasute, ubi hanc 15 impietatem in sanctis catholicis olfecisti. Cur nihil profers, ut videamus an veritatem dicas?
<p style="float:right"><nowiki>338r</nowiki></p><br>
+
75o Perniciosa est doctrina de satisfactione per opera poenitentiae: lib. 3 cap.
1408 venena spargere, et cum iam multos pervertisset, tandem anno domini 1415 in urbe Constantia damnatus et exustus fuit. Habuerat quidem Ioannes Huss a rege Sigismundo salvum conductum, verum ius illius salviconductus amissum est propter fugam quam inivit, postquam aliquos dies Constantia in concilio manserat. Ioannes Cochlaeus lib. 2 Histor. Hussitarum, Aeneas Silvius lib. de origine Boehmorum cap. 35. Ioannes Huss publica concione dixit: O utinam anima mea esset, ubi est anima Wicleffi: et tamen in praecipuo articulo qui est de transsubstantiatione, semper fuit Wicleffo contrarius. Cochlaeus in lib. 2 et Sylvius locis citatis.<br>
+
4 <par> 25 et deinceps. Longe aliter docet D. Cyprianus in sermone de lapsis.
Hieronymus Pragensis, homo laicus sed eloquens, unus fuit ex praecipuis doctoribus Hussitarum, qui cum in Concilio Constantiensi sess. 19 haeresin suam abiurasset, postea in sessiones 20 iterum publice abiurationem retractavit et ideo ipse quoque damnatus et exustus fuit anno Domini 1416. Aeneas Silvius De orig. Bohem. cap. 36. Hieronymus Pragensis in cubiculo adorabat imaginem Ioannis Wicleffi diademate coronatam, et tamen imaginem Crucifixi publice deiecit et stercore humano defoedavit. Ioannes Cochlaeus lib. 3 Historiae Hussitarum.<br>
+
76o Omnia peccata sunt mortalia in infidelibus, fidelibus autem omnia ve- 20 nialia: lib. 2 cap. 3 <par> 13 et lib. 3 cap. 4 <par> 28. Cur ergo Ma􏰇h. 7 quae- dam peccata festucis, quaedam trabibus comparantur?
Divisa est haeresis Hussitarum in multas sectas. Alii enim sunt Thaboritae, alii Orebytae, alii Orphani, vide Sylvium lib. de orig. Bohemorum cap. 40, 43, 47. Petrus Dresdensis et Iacobellus ex doctoribus Hussitis duo fuerunt, qui articulum illum invenerunt: necessarium [-ssario] omnibus Christianis sub utraque specie dandam Eucharistiam. Ioannes Cochlaeus lib. 1 Histor., Sylvius loco citato cap. 35. Hussitarum Errores praecipue erant quattuor.<br>
+
77o Semper cum remissione culpae coniuncta est totius poenae relaxatio:
1° Eucharistiam sub utraque specie laicis ministrandam. Cochlaeus lib. 5.<br>
+
lib. 3 cap. 4 <par> 30. Cur ergo 2Reg. 12 Davidi dicitur: ”Transtulit Dominus peccatum tuum, verumtamen filius qui natus est tibi, morietur”? 25 78o Omnes fere veteres quorum libri extant, aut in hac parte lapsi sunt ubi de satisfactione agunt, aut nimis aspere et dure locuti sunt: lib. 3 cap. 4 <par>
2° Verbum Dei ubique sine impedimento libere praedicandum, id est licere unicuique praedicare id quod voluerit, nec ullum eum prohibere posse.<br>
+
38. O alterum Sirach, qui renovavit sapientiam de corde suo [Eccli. 50,29].
3° Bonis temporalibus sacerdotes privandos et cogendos ad apostolicam paupertatem.<br>
+
79o Indulgentiae quibus merita sanctorum fidelibus applicari dicuntur loco propriae satisfactionis, impia figmenta sunt: lib. 3 cap. 5 <par> 1, 2, 3 et 4 et 30 5.
4° Omne peccatum mortale de quolibet statu esse tollendum, id est nullum peccatum mortale propter ullam causam esse tolerandus.<noinclude><references/></noinclude>
+
80o Purgatorium exitiale sathanae commentum est, quod Christi crucem evacuat, quod contumeliam Dei misericordiae non ferendam irrogat, quod fidem nostram tabefacit et evertit: lib. 3 cap. 5 <par> 6. Non igitur purgato- rium te, sed profundissima gehenna suscepit. Miro sane apparet ignorantia 35 vel malitia in Calvino, qui lib. 3 cap. 5 <par> 10 dicit veteres de purgatorio nihil esse locutos, cum tamen apertissime purgatorium fateatur D. Grego-
[[Category:Bellarmino-Index haereticorum]]<noinclude></noinclude>
+
rius Nyssenus in oratione de mortuis, Ambrosius Psalm. 36 et serm. 2 in psalm. 118, Hieronymus in fine Comment. in Isaiam, Augustinus 21 Civit.
 
+
cap. 13 et 14 et lib. 2 de Genesi contra Manichaeos cap. 20 et in psalm. 37 et 40 lib. 50 homiliarum 16, Gregorius pontifex lib. 4 Dialog. cap. 39 et in psalm
 +
3. poenitentialem. Ibidem Calvinus arguit Augustinum et S. Monicam ma- trem, quod illa anile votum habuerit, ut pro se oraret[ur?] ad al-
 
[[Category:Bellarmino-Index haereticorum]]
 
[[Category:Bellarmino-Index haereticorum]]

Revision as of 10:54, 12 March 2020

This page has not been proofread


peccatorum remissionem Conatur quidem se postea extri- care, sed magis se semper intricat. Si enim poenitentia necessaria est, certe 40 ab ea dependet peccatorum remissio, non autem a sola fide. 69o Confessio non est iuris divini, cum praeceptum confessionis ab Inno- centio III Pontifice primum prodierit: lib. 3 cap. 4 <par> 7. 70o mentiuntur sophistae cum dicunt Christum apostolos iussisse, ut Lazarum resuscitatum solverent: non enim apostolis, sed Iudaeis ceteris hoc dictum fuit: lib. 3 cap. 4 <par> 5. At D. Augustinus tract. 49 in Ioannem docet 5 hoc cum catholicis, quem tamen Calvinus solum sequendum dicit. 71o Confessio peccatorum quae hominibus fit, in usu olim fuit ut politica disciplina ab episcopis instituta: lib. 3 cap. 4 <par> 7. 72o In confessione privata libertas est, ut is solum confiteatur, qui cupit, et tot peccata detegat quot vult, et ei confiteatur qui vult: lib. 3 cap. 4 <par> 12. 10 73o Nemini competit clavium potestas, nisi Spiritum sanctum prius accepe- rit, nemo clavius uti potest nisi Spiritum sanctum habeat: lib. 3 cap. 4 <par> 20. 74o Oblique insinuant papistae Spiritum sanctumq ui est author et modera- tor clavium, errare posse: lib. 3 cap. 4 <par> 20. Dicito nobis, nasute, ubi hanc 15 impietatem in sanctis catholicis olfecisti. Cur nihil profers, ut videamus an veritatem dicas? 75o Perniciosa est doctrina de satisfactione per opera poenitentiae: lib. 3 cap. 4 <par> 25 et deinceps. Longe aliter docet D. Cyprianus in sermone de lapsis. 76o Omnia peccata sunt mortalia in infidelibus, fidelibus autem omnia ve- 20 nialia: lib. 2 cap. 3 <par> 13 et lib. 3 cap. 4 <par> 28. Cur ergo Ma􏰇h. 7 quae- dam peccata festucis, quaedam trabibus comparantur? 77o Semper cum remissione culpae coniuncta est totius poenae relaxatio: lib. 3 cap. 4 <par> 30. Cur ergo 2Reg. 12 Davidi dicitur: ”Transtulit Dominus peccatum tuum, verumtamen filius qui natus est tibi, morietur”? 25 78o Omnes fere veteres quorum libri extant, aut in hac parte lapsi sunt ubi de satisfactione agunt, aut nimis aspere et dure locuti sunt: lib. 3 cap. 4 <par> 38. O alterum Sirach, qui renovavit sapientiam de corde suo [Eccli. 50,29]. 79o Indulgentiae quibus merita sanctorum fidelibus applicari dicuntur loco propriae satisfactionis, impia figmenta sunt: lib. 3 cap. 5 <par> 1, 2, 3 et 4 et 30 5. 80o Purgatorium exitiale sathanae commentum est, quod Christi crucem evacuat, quod contumeliam Dei misericordiae non ferendam irrogat, quod fidem nostram tabefacit et evertit: lib. 3 cap. 5 <par> 6. Non igitur purgato- rium te, sed profundissima gehenna suscepit. Miro sane apparet ignorantia 35 vel malitia in Calvino, qui lib. 3 cap. 5 <par> 10 dicit veteres de purgatorio nihil esse locutos, cum tamen apertissime purgatorium fateatur D. Grego- rius Nyssenus in oratione de mortuis, Ambrosius Psalm. 36 et serm. 2 in psalm. 118, Hieronymus in fine Comment. in Isaiam, Augustinus 21 Civit. cap. 13 et 14 et lib. 2 de Genesi contra Manichaeos cap. 20 et in psalm. 37 et 40 lib. 50 homiliarum 16, Gregorius pontifex lib. 4 Dialog. cap. 39 et in psalm 3. poenitentialem. Ibidem Calvinus arguit Augustinum et S. Monicam ma- trem, quod illa anile votum habuerit, ut pro se oraret[ur?] ad al-