Difference between revisions of "Page:Bellarmino-Index haereticorum.pdf/75"

From GATE
(→‎top: page created)
m (→‎top: added Template:TurnPage, replaced: <noinclude></noinclude> → <noinclude><references/> {{TurnPage}}</noinclude>)
 
(7 intermediate revisions by 2 users not shown)
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
parocho, dubitari debet an per hoc peccet mortaliter. <br>
+
<p style="float:left"><big><span style="color:Red">f. 350r</span></big></p>
18° Confitens parocho suo duplex habet meritum: unum annexum confessioni, alterum annexum oboedientiae, quorum altero caret, qui confitetur mendicantibus.<br>
+
<br>
 +
<div style="text-align:justify">  
  
  
<p style="float:left"><b>{{Smallcaps|centuria decima quinta}}</b></p>
+
peccatorum remissionem Conatur quidem se postea extricare, sed magis se semper intricat. Si enim poenitentia necessaria est, certe ab ea dependet peccatorum remissio, non autem a sola fide.
<p style="float:right">'''Anno Domini'''</p><br>
+
<br>
<p style="float:left">196
+
69° Confessio non est iuris divini, cum praeceptum confessionis ab Innocentio III Pontifice primum prodierit: lib. 3 cap. 4 ¶ 7.
{{Smallcaps|Ioannes Huss}},</p>
+
<br>
<p style="float:right">'''a.D. 1408'''</p><br>
+
70° mentiuntur sophistae cum dicunt Christum apostolos iussisse, ut Lazarum resuscitatum solverent: non enim apostolis, sed Iudaeis ceteris hoc dictum fuit: lib. 3 cap. 4 ¶ 5. At D. Augustinus tract. 49 in Ioannem docet 5 hoc cum catholicis, quem tamen Calvinus solum sequendum dicit.
unde haeresis Hussitarum nomen habet, ex libris Wicleffi accepta
+
<br>
<p style="float:left"> occasione, novam haeresin fabricavit. Coepit | Bohemia anno </p>
+
71° Confessio peccatorum quae hominibus fit, in usu olim fuit ut politica disciplina ab episcopis instituta: lib. 3 cap. 4 ¶ 7.
<p style="float:right"><nowiki>338r</nowiki></p><br>
+
<br>
1408 venena spargere, et cum iam multos pervertisset, tandem anno domini 1415 in urbe Constantia damnatus et exustus fuit. Habuerat quidem Ioannes Huss a rege Sigismundo salvum conductum, verum ius illius salviconductus amissum est propter fugam quam inivit, postquam aliquos dies Constantia in concilio manserat. Ioannes Cochlaeus lib. 2 Histor. Hussitarum, Aeneas Silvius lib. de origine Boehmorum cap. 35. Ioannes Huss publica concione dixit: O utinam anima mea esset, ubi est anima Wicleffi: et tamen in praecipuo articulo qui est de transsubstantiatione, semper fuit Wicleffo contrarius. Cochlaeus in lib. 2 et Sylvius locis citatis.<br>
+
72° In confessione privata libertas est, ut is solum confiteatur, qui cupit, et tot peccata detegat quot vult, et ei confiteatur qui vult: lib. 3 cap. 4 ¶ 12.  
Hieronymus Pragensis, homo laicus sed eloquens, unus fuit ex praecipuis doctoribus Hussitarum, qui cum in Concilio Constantiensi sess. 19 haeresin suam abiurasset, postea in sessiones 20 iterum publice abiurationem retractavit et ideo ipse quoque damnatus et exustus fuit anno Domini 1416. Aeneas Silvius De orig. Bohem. cap. 36. Hieronymus Pragensis in cubiculo adorabat imaginem Ioannis Wicleffi diademate coronatam, et tamen imaginem Crucifixi publice deiecit et stercore humano defoedavit. Ioannes Cochlaeus lib. 3 Historiae Hussitarum.<br>
+
<br>
Divisa est haeresis Hussitarum in multas sectas. Alii enim sunt Thaboritae, alii Orebytae, alii Orphani, vide Sylvium lib. de orig. Bohemorum cap. 40, 43, 47. Petrus Dresdensis et Iacobellus ex doctoribus Hussitis duo fuerunt, qui articulum illum invenerunt: necessarium [-ssario] omnibus Christianis sub utraque specie dandam Eucharistiam. Ioannes Cochlaeus lib. 1 Histor., Sylvius loco citato cap. 35. Hussitarum Errores praecipue erant quattuor.<br>
+
73° Nemini competit clavium potestas, nisi Spiritum sanctum prius acceperit, nemo clavius uti potest nisi Spiritum sanctum habeat: lib. 3 cap. 4 ¶ 20.
1° Eucharistiam sub utraque specie laicis ministrandam. Cochlaeus lib. 5.<br>
+
<br>
2° Verbum Dei ubique sine impedimento libere praedicandum, id est licere unicuique praedicare id quod voluerit, nec ullum eum prohibere posse.<br>
+
74° Oblique insinuant papistae Spiritum sanctumq ui est author et moderator clavium, errare posse: lib. 3 cap. 4 ¶ 20. Dicito nobis, nasute, ubi hanc impietatem in sanctis catholicis olfecisti. Cur nihil profers, ut videamus an veritatem dicas?
3° Bonis temporalibus sacerdotes privandos et cogendos ad apostolicam paupertatem.<br>
+
<br>
4° Omne peccatum mortale de quolibet statu esse tollendum, id est nullum peccatum mortale propter ullam causam esse tolerandus.<noinclude><references/></noinclude>
+
75° Perniciosa est doctrina de satisfactione per opera poenitentiae: lib. 3 cap. 4 ¶ 25 et deinceps. Longe aliter docet D. Cyprianus in sermone de lapsis.
 +
<br>
 +
76° Omnia peccata sunt mortalia in infidelibus, fidelibus autem omnia venialia: lib. 2 cap. 3 ¶ 13 et lib. 3 cap. 4 ¶ 28. Cur ergo Matth. 7 quaedam peccata festucis, quaedam trabibus comparantur?
 +
<br>
 +
77° Semper cum remissione culpae coniuncta est totius poenae relaxatio: lib. 3 cap. 4 ¶ 30. Cur ergo 2Reg. 12 Davidi dicitur:
 +
»Transtulit Dominus peccatum tuum, verumtamen filius qui natus est tibi, morietur«?
 +
<br>
 +
78° Omnes fere veteres quorum libri extant, aut in hac parte lapsi sunt ubi de satisfactione agunt, aut nimis aspere et dure locuti sunt: lib. 3 cap. 4 ¶ 38. O alterum Sirach, qui renovavit sapientiam de corde suo [Eccli. 50,29].
 +
<br>
 +
79° Indulgentiae quibus merita sanctorum fidelibus applicari dicuntur loco propriae satisfactionis, impia figmenta sunt: lib. 3 cap. 5 ¶ 1, 2, 3 et 4 et 5.
 +
<br>
 +
80° Purgatorium exitiale sathanae commentum est, quod Christi crucem evacuat, quod contumeliam Dei misericordiae non ferendam irrogat, quod fidem nostram tabefacit et evertit: lib. 3 cap. 5 ¶ 6. Non igitur purgatorium te, sed profundissima gehenna suscepit. Miro sane apparet ignorantia vel malitia in Calvino, qui lib. 3 cap. 5 ¶ 10 dicit veteres de purgatorio nihil esse locutos, cum tamen apertissime purgatorium fateatur D. Gregorius Nyssenus in oratione de mortuis, Ambrosius
 +
Psalm. 36 et serm. 2 in psalm. 118,
 +
Hieronymus
 +
in fine Comment. in Isaiam,
 +
Augustinus 21 <i>Civit.</i> cap. 13 et 14
 +
et
 +
lib. 2 <i>de Genesi contra Manichaeos</i> cap. 20
 +
et in psalm. 37
 +
et lib. 50 homiliarum 16,  
 +
Gregorius pontifex lib. 4 Dialog. cap. 39
 +
et in psalm 3. poenitentialem.  
 +
<br>
 +
Ibidem Calvinus arguit Augustinum et S. Monicam matrem, quod illa anile votum habuerit, ut pro se oraret[<span style="color:Red">ur?</span>] ad al-
 +
<br>
 +
 
 +
<p>
 
[[Category:Bellarmino-Index haereticorum]]
 
[[Category:Bellarmino-Index haereticorum]]
 +
</p>
Footer (noinclude):Footer (noinclude):
Line 1: Line 1:
 
+
<references/> {{TurnPage}}

Latest revision as of 10:12, 7 May 2020

This page has been proofread


f. 350r



peccatorum remissionem Conatur quidem se postea extricare, sed magis se semper intricat. Si enim poenitentia necessaria est, certe ab ea dependet peccatorum remissio, non autem a sola fide.
69° Confessio non est iuris divini, cum praeceptum confessionis ab Innocentio III Pontifice primum prodierit: lib. 3 cap. 4 ¶ 7.
70° mentiuntur sophistae cum dicunt Christum apostolos iussisse, ut Lazarum resuscitatum solverent: non enim apostolis, sed Iudaeis ceteris hoc dictum fuit: lib. 3 cap. 4 ¶ 5. At D. Augustinus tract. 49 in Ioannem docet 5 hoc cum catholicis, quem tamen Calvinus solum sequendum dicit.
71° Confessio peccatorum quae hominibus fit, in usu olim fuit ut politica disciplina ab episcopis instituta: lib. 3 cap. 4 ¶ 7.
72° In confessione privata libertas est, ut is solum confiteatur, qui cupit, et tot peccata detegat quot vult, et ei confiteatur qui vult: lib. 3 cap. 4 ¶ 12.
73° Nemini competit clavium potestas, nisi Spiritum sanctum prius acceperit, nemo clavius uti potest nisi Spiritum sanctum habeat: lib. 3 cap. 4 ¶ 20.
74° Oblique insinuant papistae Spiritum sanctumq ui est author et moderator clavium, errare posse: lib. 3 cap. 4 ¶ 20. Dicito nobis, nasute, ubi hanc impietatem in sanctis catholicis olfecisti. Cur nihil profers, ut videamus an veritatem dicas?
75° Perniciosa est doctrina de satisfactione per opera poenitentiae: lib. 3 cap. 4 ¶ 25 et deinceps. Longe aliter docet D. Cyprianus in sermone de lapsis.
76° Omnia peccata sunt mortalia in infidelibus, fidelibus autem omnia venialia: lib. 2 cap. 3 ¶ 13 et lib. 3 cap. 4 ¶ 28. Cur ergo Matth. 7 quaedam peccata festucis, quaedam trabibus comparantur?
77° Semper cum remissione culpae coniuncta est totius poenae relaxatio: lib. 3 cap. 4 ¶ 30. Cur ergo 2Reg. 12 Davidi dicitur: »Transtulit Dominus peccatum tuum, verumtamen filius qui natus est tibi, morietur«?
78° Omnes fere veteres quorum libri extant, aut in hac parte lapsi sunt ubi de satisfactione agunt, aut nimis aspere et dure locuti sunt: lib. 3 cap. 4 ¶ 38. O alterum Sirach, qui renovavit sapientiam de corde suo [Eccli. 50,29].
79° Indulgentiae quibus merita sanctorum fidelibus applicari dicuntur loco propriae satisfactionis, impia figmenta sunt: lib. 3 cap. 5 ¶ 1, 2, 3 et 4 et 5.
80° Purgatorium exitiale sathanae commentum est, quod Christi crucem evacuat, quod contumeliam Dei misericordiae non ferendam irrogat, quod fidem nostram tabefacit et evertit: lib. 3 cap. 5 ¶ 6. Non igitur purgatorium te, sed profundissima gehenna suscepit. Miro sane apparet ignorantia vel malitia in Calvino, qui lib. 3 cap. 5 ¶ 10 dicit veteres de purgatorio nihil esse locutos, cum tamen apertissime purgatorium fateatur D. Gregorius Nyssenus in oratione de mortuis, Ambrosius Psalm. 36 et serm. 2 in psalm. 118, Hieronymus in fine Comment. in Isaiam, Augustinus 21 Civit. cap. 13 et 14 et lib. 2 de Genesi contra Manichaeos cap. 20 et in psalm. 37 et lib. 50 homiliarum 16, Gregorius pontifex lib. 4 Dialog. cap. 39 et in psalm 3. poenitentialem.
Ibidem Calvinus arguit Augustinum et S. Monicam matrem, quod illa anile votum habuerit, ut pro se oraret[ur?] ad al-