Page:Bellarmino-Index haereticorum.pdf/75

peccatorum remissionem Conatur quidem se postea extricare, sed magis se semper intricat. Si enim poenitentia necessaria est, certe ab ea dependet peccatorum remissio, non autem a sola fide.
69° Confessio non est iuris divini, cum praeceptum confessionis ab Innocentio III Pontifice primum prodierit: lib. 3 cap. 4 <par> 7.
70° mentiuntur sophistae cum dicunt Christum apostolos iussisse, ut Lazarum resuscitatum solverent: non enim apostolis, sed Iudaeis ceteris hoc dictum fuit: lib. 3 cap. 4 <par> 5. At D. Augustinus tract. 49 in Ioannem docet 5 hoc cum catholicis, quem tamen Calvinus solum sequendum dicit.
71° Confessio peccatorum quae hominibus fit, in usu olim fuit ut politica disciplina ab episcopis instituta: lib. 3 cap. 4 <par> 7.
72° In confessione privata libertas est, ut is solum confiteatur, qui cupit, et tot peccata detegat quot vult, et ei confiteatur qui vult: lib. 3 cap. 4 <par> 12.
73° Nemini competit clavium potestas, nisi Spiritum sanctum prius acceperit, nemo clavius uti potest nisi Spiritum sanctum habeat: lib. 3 cap. 4 <par> 20.
74° Oblique insinuant papistae Spiritum sanctumq ui est author et moderator clavium, errare posse: lib. 3 cap. 4 <par> 20. Dicito nobis, nasute, ubi hanc impietatem in sanctis catholicis olfecisti. Cur nihil profers, ut videamus an veritatem dicas?
75° Perniciosa est doctrina de satisfactione per opera poenitentiae: lib. 3 cap. 4 <par> 25 et deinceps. Longe aliter docet D. Cyprianus in sermone de lapsis.
76° Omnia peccata sunt mortalia in infidelibus, fidelibus autem omnia venialia: lib. 2 cap. 3 <par> 13 et lib. 3 cap. 4 <par> 28. Cur ergo Matth. 7 quaedam peccata festucis, quaedam trabibus comparantur?
77° Semper cum remissione culpae coniuncta est totius poenae relaxatio: lib. 3 cap. 4 <par> 30. Cur ergo 2Reg. 12 Davidi dicitur: ”Transtulit Dominus peccatum tuum, verumtamen filius qui natus est tibi, morietur”?
78° Omnes fere veteres quorum libri extant, aut in hac parte lapsi sunt ubi de satisfactione agunt, aut nimis aspere et dure locuti sunt: lib. 3 cap. 4 <par> 38. O alterum Sirach, qui renovavit sapientiam de corde suo [Eccli. 50,29].
79° Indulgentiae quibus merita sanctorum fidelibus applicari dicuntur loco propriae satisfactionis, impia figmenta sunt: lib. 3 cap. 5 <par> 1, 2, 3 et 4 et 5.
80° Purgatorium exitiale sathanae commentum est, quod Christi crucem evacuat, quod contumeliam Dei misericordiae non ferendam irrogat, quod fidem nostram tabefacit et evertit: lib. 3 cap. 5 <par> 6. Non igitur purgatorium te, sed profundissima gehenna suscepit. Miro sane apparet ignorantia vel malitia in Calvino, qui lib. 3 cap. 5 <par> 10 dicit veteres de purgatorio nihil esse locutos, cum tamen apertissime purgatorium fateatur D. Gregorius Nyssenus in oratione de mortuis, Ambrosius Psalm. 36 et serm. 2 in psalm. 118, Hieronymus in fine Comment. in Isaiam, Augustinus 21 Civit. cap. 13 et 14 et lib. 2 de Genesi contra Manichaeos cap. 20 et in psalm. 37 et lib. 50 homiliarum 16, Gregorius pontifex lib. 4 Dialog. cap. 39 et in psalm 3. poenitentialem. Ibidem Calvinus arguit Augustinum et S. Monicam matrem, quod illa anile votum habuerit, ut pro se oraret[ur?] ad al-