percellat artus, pallor obsideat genas
amensque totus ore spumanti tremam.
Vivam per urbes exul ignotas, egens,
infamis: errem obscurus, incertus, vagus.
Expelle Româ, quodque non aliud queam
peius precari, postero exemplum nocens
transcribar aevo, falsa si testis loquar.
PRAE. -Iurando firmas? NAV. -Firmo, sic caelum iuvet
testemque veri conscium numen voco.
PRAE. -Obiecta si, Loyola, possis dilue.
IGN. 85.[1]-Ferret procacis aequa mens linguae salus
falsumque premeret corde taciturno probrum,
si mihi liceret arbitrio ventis ratem
committere, et quo motu tempestas rapit
dirigere cursum. Docuit exemplo quidem
causam tacere Christus, at iussit loqui
ubi maior urget oris officium salus.
Non me lacessit unicum obiecti nota
labesque sceleris, crimen aspersum meos
tangit sodales, publicum tangit bonum
cuius saluti servio. Lucis sibi
usura prodest, alteri famae decus;
hanc temere quisquis prodigit, aliis nocet.
Nec opus labore criminis foedum reor
purgare naeuum. Falsitas sese labat,
suoque pressum pondere authorem necat.
Unus Navarrus locuples testis, meam
praestabit innocentiam. Solus reum
is author egit, solus absolvet reum.
Non ambio forum flebili vestrum prece
- ↑ 85. Suggestum item conscendit S(anctus) Ign(atius)
