Page:APUG 1123.pdf/61

casta voluptas edita caelo. Heu quot foedo gurgite raptos per fallacis Cypriae prata per limosi iugera Pluti per praerupti culmen honoris pronos imum Ditis in antrum, Munde, volutas non redituros. Meat illimi candida rivo pietas caelebs, liquidoque beat sceleris puras nectare mentes. O vita fugax lubricaque vale, o vita tenax stabilisque veni! Surgit Sed quid ego laetos modulor argute modos? Loyola maestos triste dum fatum gemit. Heu caecitatis vmbra! Quae caecas tenet fraudataque mentes. Noxius migro. Chao erupit error, quodque me gravius ferit, error parentem caecus invasit meum. Miserande, caece, tetrice, infelix parens. Quid mentem volvis? Corde quid versas truci? Ignatium orbis lumen atque urbis decus sternere nefanda fraude, probrosa nece prosternere audes? Ille quod tantum nefas? Quod machinatus crimen? Adflictis salus, solamen aegris, larga pauperibus manus, foedi levamen carceris, caeci iubar, claudique fulcrum, virginum castus pugil, portus pudoris naufragi, Romae pater. Haec dira nempe scelera Loyolae truces merentur iras, vincla, paedorem, necem?

◅▻