piâ diurnum solvimus pensum prece.
Repente superae panditur limen domus,
hiansque miti fulgurat caelum face. In tabulato superiori a[p]peritur cortina
Nec mora; perenni lapsus è patris sinu, et Altare ostenditur bene ornatum
augustus ore Christus attonitis adest. -statua vel virgo, pictae vel verae
Pondus ferebat dulce quadrifidae trabis, p(er)sonae, Christum repraesentabuntcharum salutis pignus: in vultu lepor, et se spectandum dedit Sto Ignatio
in ore risus, temperat frontis iubar.
“Ite”, inquit, “alacres, tecta Romulidum pia
laeti subite: quamdiu stellas mea
sydereus axis dextera inversus rotat,
in vrbe vobis adero blando numine”.
Haec fatus astra repetit. Hinc nullas tremo
Orci procellas, Tartari calco minas,
- Monumenta visus certa (me rapiat dies!) *ostendit superius altare
penetralis ara servat. QUI. -O, verax amor ac socios coronat ouantes summi parentis, tempori nunquam deest. IGN. -Verbum fidele, patre faecundo satum, procidit in genua spes fida lapsi generis, ac mundi salus pretiumque nostri, redde promissis fidem. Nunc firma sanci fata: mutantes tene, erige labantes; tempus en Romae premit, sociis vt adsis dexter ac praesens tuis. (/fol. 18 v.) QUI. -Pater, revixi. Vertice elato feror aequalis astris: tecta securus petam nunc Vaticana, donec indictus coit patrum senatus. Roma pastori prius iam iam reverso regiam pompam struit festosque ludos; adero, fortassis dabunt causam iuuandi commodum ludi locum.
