At tu, Quirine, vive Romanae memor
patriaeque laudis: pollice mali>gno prius
irata Clotho stamen abrumpet tuum,
quam tu procellas inter adversas fugax
levisque amicum deseras; prius alveo
Tybris retorto deseret amicum mare.
Fraus impiorum triste si fatum dolat,
nos una condet urna, sors eadem trahit
IGN. 36. [1]-Quas cerno nubes? Laeta quis furuus color post salutatum alloquitur
obnubilavit ora? QUI. -Ponto turbido
procella saevit. IGN. -Saeviat, tutum modo
carina portum teneat. QUI. -An portus salum?
IGN. -Si numen adsit, tuta iactatur ratis,
cui flamen, anchora, clavus, et Rector Deus.
QUI. -Quid si relinquat naufragos? IGN. -Felix ratis
quam frangit unda, portus ubi coelum manet.
QUI. -Turbo molestus interim insontes premit.
IGN. -Placida serenat semper insontes quies.
Sepone questus. Nube discussa micat
meliore Phaebus crine, pacatus volat
Zephyrus per arva, gaudii tuti comes.
QUI. -Stridet per undas Aquilo tristi<ti>ae comes.
IGN. -Ne pertinacem longior stringat metus,
arcana retegam, dicta tu nostra occule:
linguam silentem caelitum poscit favor.
QUI. -Muto loqueris, obstruet linguam fides.
IGN. -Haud procul ab altae moenibus Romae iacet
vallis reducta, flavus ubi languet Tybris
lapsumque placidis flexibus fanum rigat.
Hic, dum morosum detinet fessos iter,
- ↑ 36. Intrat S<anc>tus Igna. post salutationem alloquiti
