Page:APUG 1123.pdf/31

At tu, Quirine, viue Romanae memor
patriaeque laudis: pollice maligno prius
505 irata Clotho stamen abrumpet tuum,
quam tu procellas inter adversas fugax
leuisque amicum deseras; prius alveo
Tybris retorto deseret amicum mare.
Fraus impiorum triste si fatum dolat,
nos vna condet vrna, sors eadem trahit. Exit Sus Ignatius,
IGN. -Quas cerno nubes? Laeta quis furuus color post salutatum alloquitur
obnubilauit ora? QUI. -Ponto turbido
procella saeuit. IGN. -Saeuiat, tutum modo
carina portum teneat. QUI. -An portus salum?
IGN. -Si numen adsit, tuta iactatur ratis,
cui flamen, anchora, clauus, et Rector Deus.
QUI. -Quid si relinquat naufragos? IGN. -Felix ratis
quam frangit vnda, portus vbi caelum manet.
QUI. -Turbo molestus interim insontes premit.
IGN. -Placida serenat semper insontes quies.
Sepone questus. Nube discussa micat
meliore Phaebus crine, pacatus volat
Zephyrus per arva, gaudii tuti comes.
QUI. -Stridet per vndas Aquilo tristi<ti>ae comes.
IGN. -Ne pertinacem longior stringat metus,
arcana retegam, dicta tu nostra occule:
linguam silentem caelitum poscit fauor.
QUI. -Muto loquêris, obstruet linguam fides.
IGN. -Haud procul ab altae moenibus Romae iacet
vallis reducta, flauus vbi languet Tybris
lapsumque placidis flexibus fanum rigat.
Hic, dum morosum detinet fessos iter,

◅▻