Page:APUG 1123.pdf/31

At tu, Quirine, viue Romanae memor patriaeque laudis: pollice maligno prius 505 irata Clotho stamen abrumpet tuum, quam tu procellas inter adversas fugax leuisque amicum deseras; prius alveo Tybris retorto deseret amicum mare. Fraus impiorum triste si fatum dolat, nos vna condet vrna, sors eadem trahit. Exit Sus Ignatius, IGN. -Quas cerno nubes? Laeta quis furuus color post salutatum alloquitur obnubilauit ora? QUI. -Ponto turbido procella saeuit. IGN. -Saeuiat, tutum modo carina portum teneat. QUI. -An portus salum? (/fol.17v.) IGN. -Si numen adsit, tuta iactatur ratis, cui flamen, anchora, clauus, et Rector Deus. QUI. -Quid si relinquat naufragos? IGN. -Felix ratis quam frangit vnda, portus vbi caelum manet. QUI. -Turbo molestus interim insontes premit. IGN. -Placida serenat semper insontes quies. Sepone questus. Nube discussa micat meliore Phaebus crine, pacatus volat Zephyrus per arva, gaudii tuti comes. QUI. -Stridet per vndas Aquilo tristi<ti>ae comes. IGN. -Ne pertinacem longior stringat metus, arcana retegam, dicta tu nostra occule: linguam silentem caelitum poscit fauor. QUI. -Muto loquêris, obstruet linguam fides. IGN. -Haud procul ab altae moenibus Romae iacet vallis reducta, flauus vbi languet Tybris lapsumque placidis flexibus fanum rigat. Hic, dum morosum detinet fessos iter,

◅▻