NAV. -Sic est: severus sceleris est vindex scelus,
animus iniquus tortor immanis sibi.
Laqueum, bipennem, vindices flammas, rotas
vitare poteris: consciam culpae nequis
vitare mentem. Cordis haec vrnam mouens,
sine teste damnat, tortor et iudex simul.
Vt alia sileas, haec sat exemplo tuo,
Nauarre, discis, trepidus, afflictus, pavens,
saeuo flagello propriae mentis lacer.
Nempe innocentem fingo Loyola<m> reum,
at ipse veri criminis noxam tremo.
Dispereo viuus inter oblongos metus,
dum brevia fata fortè cupienti struo.
Sed iacta pridem est alea, nec vltra licet
pedem referre. Labor in praeceps sciens,
subsido pessum spontè; deterius sequar,
dum sana melius ratio nequicquam probat.
Vt victa prono puppis exigua vado,
frustra renitor. Serus est facti pudor,
oppignerata celerat vbi factum fides,
cogit honor, vrget fama, compellit lucrum.
Quid, anime, cessas? Appetit tempus fori,
senatus instat: digere inceptum scelus.
Rerum memoria figat vt mentem tenax,
digesta paucis crimina notabit stylus.
UMB. -Dextram coërce, quid remoliris miser?
NAV. -Quae monstra, quae portenta me rursum petunt?
Concussa nutat mensa, brachium riget,
atratus haesit fissili in pennâ liquor,
nullas refudit charta pallescens notas.
MARGINALIA: Vmbra retro comparet. Cadit mensa et lapsus in terram surgit.
