NAV. -Sic est: severus sceleris est vindex scelus,
animus iniquus tortor immanis sibi.
Laqueum, bipennem, vindices flammas, rotas
vitare poteris: consciam culpae nequis
vitare mentem. Cordis haec urnam movens,
sine teste damnat, tortor et iudex simul.
Ut alia sileas, haec sat exemplo tuo,
Navarre, discis, trepidus, afflictus, pavens,
saevo flagello propriae mentis lacer.
Nempe innocentem fingo Loyola<m> reum,
at ipse veri criminis noxam tremo.
Dispereo vivus inter oblongos metus,
dum brevia fata forte cupienti struo.
Sed iacta pridem est alea, nec ultra licet
pedem referre. Labor in praeceps sciens,
subsido pessum sponte; deterius sequar,
dum sana melius ratio nequicquam probat.
Ut victa prono puppis exigua vado,
frustra renitor. Serus est facti pudor,
oppignerata celerat ubi factum fides,
cogit honor, urget fama, compellit lucrum.
Quid, anime, cessas? Appetit tempus fori,
senatus instat: digere inceptum scelus.
Rerum memoria figat ut mentem tenax,
digesta paucis crimina notabit stylus. 28. [1]
UMB. -Dextram coerce, quid remoliris miser?
NAV. -Quae monstra, quae portenta me rursum petunt?
Concussa nutat mensa, brachium riget,
atratus haesit fissili in penna liquor,
nullas refudit charta pallescens notas
.
- ↑ 28. Umbra retro comparet. Cadit mensa et lapsus in terram surgit
