Page:APUG 1123.pdf/107

et te cruoris guttulas paucas rogat. 2205 Sanxere nempe fata: cum primum calix rubente plenus sanguine heroum natat, iram Britannis vindicem avertet Deus. Afflicta, gaude, nympha, solamen tibi novella Iesu turma propediem dabit. En ipse ductor agminis, quondam tuus, Britannia, hospes, hospiti grates refert totumque pro te spargere cruorem sitit. Quod ardet ille, posteri quondam sui fundent parentis aemuli: Quanto flagrant ardore pulchrae mortis!, ut anhelant pati! Hinc, hinc cruentum, nympha, cratêrem reple. Sat iam quietis, entheus carpsit sopor. Nunc ad labores fortior coeptos redi. IGN. Quo Dive tenues aliger pennas agis Tu, faustus ille nuncius, quondam mihi certae dedisti tesseras victoriae. Agnosco vultus lumen, agnosco comam. Felix minister aetheris, supplex tuam adhuc reposco dexteram: vota annue. Hic furvus omen triste portendit color. Adhuc procellae turbidae insontes petent Iesu sodales: carpere hic nunquam licet mollem quietem. Ludit in caelo quies, perpetua terris pugna bellantes manet.

◅