quis hoc presens Decretum vilaverit, & a societatis doctrina discesserit.
Postulatum fuit, ut declaratur, quaenam esset obligatio votorum, quae
à Novitiis nostris ex devotione nuncupari solent. Sed congregatio censuit
abundè suficere declarationem, quam hac de re ex voluntate, congregatio
nis XII. edidit R. P. carolus de Noyelle, & ad Provincias misit litteris
encyclicis 7. Agusti 1683.
Caeterum monendas esse Magistros Novitiorum, ut hujusmodi vota
im [sic] posterum non emittantur, sine facultate Provincialis: & ab iis solum,
de quorum virtute, & constantia in vocatione satis constet.
Vt quae tum abista, tum ab aliis congregationibus pro communibono salubri
ter constituta fuerunt, efficacius executioni mandentur: rogandum censuit
congregatio Decreta, quae una cum monitis generalibus singulis annis
publicè in mensa prelegi de beant. Eaverò, quae majoris momenti fuerint,
in peculiarem elenchum referri jubeat: ut Provinciae consultores, subfi
nem cujus vis annischo lasti ciscribant ad Patrem nostrem, utrum fuerint
executioni mandata.
Petiit R. P. N. num placeret, hac sessione claudi congregationem; omni
busque ita placere respondentibus; Illos hortatus est ad eorum executionem
quae singulari prudentia & consensione animorum admitenda, fuerant
statuta, tumque felicem in patriam reditum affectu paterno illis pre
catus, finem in posuit isti XVI. congregationi generali die 13. Mensis
Februari 1731., cui 15. Novembris 1730. dederat initium.
ROMAE, MDCCXXXI. Ex Typographia Komare K.
