217 (suite)
217(suite)
/ CU8, sanctus, Romanus His finio. Tu vero eternum vale et salve.
Tuae
Amplitudinis
[P.S.] De his ipsis criticis rebus plura dedi ad Antonianum 111,mum
Ea pleraque cum ad te scriberem, non suppetebant. Ex eo,si lubet,
petas velim. Non qu�d haec aut alia mea, hoc est obscuri hominis
scripta, cupiam tanti viri obtutibus oggerere, aut privatae laudis
quidpiam referre: scit Deus ille non aliam mihi mentem qu�m ut Ro-
manae ecclesiae decus et vetus ille splendo^, detersa � sacris ri-
tibus recentium saeculorum rubigine, restituatur. Id profecto quo-
cunque haec mea edantur nomine, adsecuturum me spero. Interim,
quod egregii � nova hac foetura te obstetrice nascatur, propediem
expectabimus. Sat scio non nisi magnum quid et laude ac luce dignum
posse � Romania Principibus expectari. Vale iterum literatorum co-
lumen. E rure meo. Prid.Id.Jan. MDCII.
Humillimus cliens.
D. Ant.Marianus^Pelignus.
[ Rome, Vatic. Lat. 6097, f.283. Autogr.]
