Page:EBC 1602 01 12 0217.pdf/1

Ill.mo e t R.mo Card. Bellarmino Sal.
Scripsi ad te hoc ipso anno,Illustrissime Sacerdos, homo neque tibi notus neque vero dignus qui noscar, quaecunque de Breviarii seria emendatione, ad illam diem congesseram. Eiusdem argumenti addo nunc paucula nec contemnenda.
1. Hilarium haereticorum profligatorem, orthodoxiae praesidium propugnatoremque firmissimum quis vero patiatur neque inter praecipuos Ecclesiae doctores adscriptum, neque duplici officio cultum? Divos ineffabili illa et perpetua animorum consensione coniunctos inter se committere, et religio vetat et pietas. Verum si quae ex eis emolumenta nobis provenere, singula librentur et invicem conferantur, profecto nulli cedet Hilarius vel doctrinae pondera, vel exemplo virtutum. Tu, vir eruditissime, qui haec optime nosti, Hilarianum cultum auge ut par est,et promove; ut videlicet divinus Doctor censeatur is qui tot populorum agmina et divino verbo docuit et exemplo.
2. Antonio, cognomini et tutelari meo. Divo illi Magno, quem vel primum vel praecipuum solitudo inhospita complexa est, quaenam Evangelii pars debeatur. Deus ipse non obscuro ostendit argumento, cum iis eum verbis: Si vis perfectus esse, vado et vende omnia quae habes, ad se invitandum et vel per avia eremi aequendum divinitus traxit. Idipsum itaque Evangelii caput, Athanasio eius discipulo et populari exponente, in hoc feste legatur.
3. Michaelem Archangelum coelitum invictum Frincipem et divinae virtutis constantissimum adsertorem, octavarum celebritate carene, id aequidem unquam setie mirari nequaquam possum.
4. Hymnus ille in Dedicazione ecclesiae, ad Laudes, Angularis fundamentum, quaeso te, candidissime Purpurate, e Romani Breviarii angulis finibusque propellatur! Huc evasit candor ille priscus
---page break---

▻