f. 234v
meis fecistis, mihi fecistis"[I].
Is[1]
postremo[2]
paratus est pluris facere operam, quam collocaveris circa unum aliquem omnibus modis derelictum, quam illam, quam circa Imperatorem impenderis.
Vide igitur charissime frater, ut quemadmodum Deo, et Christo derelictus dicitur pauper, ita et tibi curam derelinqui putes, ut ei sis adiutor, cum neminem alium habuerit.
Quadam alia vice valde tristis
videbar[3],
et moestus, considerans me nihil magnum operari,
unde[4]
reputabam me caeteris coaequalibus meis non posse non esse longe
inferiorem[5].
Non est quidem magnum inconveniens ad tantam de nobis opinionem adduci, sed nimium misericors, et
nimis[6]
miserator Dominus, et Paraclitus spiritus eius etiam in talibus miseriis nobis solet succurrere.
Sciat igitur qui talia
patiatur[7],
Deum[8]
esse miserantem, quod scilicet soleat non nunquam de suo addere rebus, et operibus minimis
_______________
- ↑ Mt 25,40
_______________
