f. 234r
(siquidem Deo placeret) quam huiusmodi opera, quae apud
me[1]
spiritualia[2]
videbantur, vilia esse, et parva, subsecuta est magna confortatio in spiritu humilitatis, apertusque est mihi melius, quam umquam,
valor operum vilibus impensorum etc.
valor illorum operum, quae recta intentione minimis personis, vilibusque secundum Mundum, et abiectis impenduntur
etc.[3]
Erigantur
igitur[4]
huc lapides, et notentur non solum bona, quae parvulis
non[5]
absconduntur a Deo, sed illa
etiam[6],
darem operam parvulis etc.
quae aperiuntur dantibus operam suam eisdem parvulis, quod ipsum est esse parvulum[I].
Hic optabam mea ex parte, et valde praeciosum ducebam docere
semper[7]
rudes, pueros, rusticos, pauperes, et
quoscumque[8]
docere derelictos etc.
maxime derelictos, quamvis enim maior fructus saepe videatur dum erudimus magnos secundum saeculum Deus tamen maiorem benedictionem dare solet ei fructui, qui est circa minimos suos,
quia[9]
dicit: "Quod uni ex minimis
_______________
- ↑ quod ... parvulum] cf. Mt 18,3
_______________
