f. 234r
(siquidem Deo placeret) quam huiusmodi opera, quae apud
me[1]
spiritualiter[2]
uidebantur, uilia esse, et parua, subsecuta est magna confortatio in spiritu humilitatis, apertusque est mihi melius, quam umquam,
ualor operum uilibus impensorum etc.
ualor illorum operum, quae recta intentione minimis personis, uilibusque secundum mundum, et abiectis, impenduntur
etc.[3]
Erigantur
igitur[4]
huc lapides, et notentur non solum bona, quae paruulis
non[5]
absconduntur a Deo, sed illa
etiam[6],
darem operam paruulis etc.
quae aperiuntur dantibus operam suam eisdem paruulis, quod ipsum est esse paruulum[I].
Hic optabam mea ex parte, et ualde praeciosum ducebam docere
semper[7]
rudes, pueros, rusticos, pauperes, et
quoscumque[8]
docere derelictos etc.
maxime derelictos, quamuis enim maior fructus saepe uideatur dum erudimus magnos secundum saeculum Deus tamen maiorem benedictionem dare solet ei fructui, qui est circa minimos suos,
quia[9]
dicit: "Quod uni ex minimis
_______________
- ↑ quod ... paruulum] cf. Mt 18,3
_______________
