f. 117v
Paratum esse finire vitam in quolibet bono opere.
solum Christum ita esse paratum, ut in quolibet tali bono opere,
utcumque[1]
sit,
libenter[2]
velit finire vitam.
Hic mecum quoque dum[3]
quererem aliquam causam devotionis, et gratiarum actionis ex eo ipso, quod praedictus Canonicus
Beato [4]
Bartholomeus mortuus fuisset post medium noctis diei
Dominici[5], videlicet circiter secundam horam, illud mihi occurrit ad spem bonam,
quia[6]
praedictus fuerat (et hoc
certe[7]
sciebam ex
fide[8]
ipsius, et ex socio) optime, et continuo ex multis annis devotissimus erga honorem Sancti
Michalis[9]
Arcangeli, cui quidem cum omnibus aliis Angelis dies lunae in spetiem quamdam com[m]emorationis
in quibusdam[10]
ecclesiis dicata est, gaudebam enim quod tali die obiisset, et ex hoc consolabar.
Die alio quodam cum celebrarem officium missae principali intentione pro
Bac[c]alaureo[11]
Alfonso nostro, qui die praecedenti abierat Lovanium, ego tenens in manibus meis indignus dignissimum Eucharistiae sacramentum, recognovi magnam
_______________
