Page:APUG 1053.djvu/51

in quo omnium bonorum extrinsecorum appetitus compleatur;
bonorum ultimum finem hic per gratiam, illic per gloriam consecutus.
O si scires fili mi, quidnam sit, uniri Deo per amorem,
in illius inaccessa Lucis caligine absorberi, cum ea plenitudine,
qua nostrum genus cum omnibus iam a Deo huc praedestinatus;
utique Cor tuum tantae dulcedinis, pacis, et
gaudii incapax vivere non posset, corde in mille partes utique prae
iubili magnitudine in mille partes disrupto.
Theodidactus. O mi Cosmiel, hoc est quod unice exopto,
disrumpantus Cordis mei penetralia, absorbear immenso
illo Oceano, nihil in me supersit mei, dummodo votis meis
potiar.
Cosmiel. Desiderium illud tuum vehemens, primus quidem
ad Divini amoris unionem gradus est; verum si scires, quam
alta, quam ardua, quam aspera ad illud complendum, requirentur,
forsan, nisi Divini Numinis efficax gratia te sublevaret,
utpote viribus humanis superior, retraheret.
Theodidactus. O beatissime Cosmiel, insisto confiliis, tuae subdor instuctioni,
quodcumque mihi dixeris, Divini Numinis gratia
me consecuturum confido.
Cosmiel. Magno res est, et humano intellectu non speciali
gratiae suae auxilio sublevato superior, per omnimodam
adhaesionem uniri Deo, qui cum spiritus sit, et actus purissimus,
eum in spiritu et veritate adorare oportet, id
est, cognitione et amore, intellectu et affectu ab omnibus
sensibilium phantasmatum spectris denudato, iuxta illud:
Cum adoraveris, intra in cubiculum tuum, id est, intima
Cordis tui penetralia, et clauso ostio, videlicet sensuum tuorum,
corporearum rerum similitudinumque reiectis phantasmatis,
corde puro, et conscientia bona, et fide non ficta
Ora patrem tuum in spiritu et veritate in abscondito; hoc
autem opportune fiet, cum homo perfectam libertatem

◅▻