f. 168v
Missa die Sabbati Sancti.
sacrificium Missae, quam die Sab[b]ati sequentis eram dicturus, quo possem a Deo impetrare gratiam alicuius bonae constructionis,
et[1]
reaedificationis mei ipsius, idque per meritum
Jesu Christi[2]
quo factum est ut destrueretur templum illud suum sanctum, destructum, inquam, ita, ut totus sanguis effusus sit, et per
me[3]
remanserit in una parte, corpus in alia parte, et anima in alia usque ad resurrectionem.
Hic coepi desiderare, spirituali quadam devotione et consideratione, ut fiam deuotior eius orationis, qua oratur: Anima Christi santifica me, Corpus Christi salua me, sanguis Christi, inebria me, aqua lateris Christi laua me.
Maxime vero tactus sum
in[4]
singulari quadam
deuotione[5]
circa beatitudinem ac virtutem animae Christi abstractae a corpore et diuinitate[6]
unitae
_______________
