f. 171v
sic distinxissem, ego sensi quasi responsum in me
ipsum[1]
dicens:
deponi de cruce.
Tu quidem optasti deponi de cruce, ante quam sis mortuus, Christus autem ipse in cruce sua mortuus est, quare igitur et tu non
incipis[2]
mori in
hac tua cruce[3],
sed tu velles
tantum[4]
corripi, et emendari ut in eadem uita
posses[5]
renouari.
Viuiflcatio enim spiritus tui, quantum ad consolationes accidentarias, quas tu solum adhuc
concipis[6]
et
sentis[7]
fuit in laetitia
quae[8]
accipiebas ex eo, quod
est sentire[9]
te deuotum ad Deum, in te non ita male inclinatum iuxta veteris Adae conditiones, et dum uideres aliquem fructum manuum tuarum, de quo posses edere tu, et videntes opera tua bona.
mori vitae.
Nunc iam opta mori huic tuae vitae, quia nimium inconstans atque mutabilis est
tu[10]
autem bene mori non poteris nisi per mortem crucis huic vitae contrariam, quae est in his tribus sequentibus, primo, ut ex animo in hoc obdormias quod nullam
_______________
