Page:FC 1042.djvu/201

From GATE
Revision as of 11:19, 15 August 2021 by J. L. Narvaja (talk | contribs)
This page has not been proofread



f. 93r



ad mortem perseuerarem[1] essem facturus cum alijs meis socijs, quod desiderium[2] licet non sit adimplendum ad modum mei captus aut uoluntatis, non tamen ideo nullum est apud Deum, a quo manat, et suggeritur in spiritu ipsius. Post missam dum cogitarem[3] modum quo in ipsa me habuissem, illud mihi uisum est notatu dignissimum, ut videlicet peterem ab eo instanter[4] memoria ad recogitationem exercitij praeteriti. memoriam mihi dari, et augeri ad recogitationem[5] cuiuscumque[6] praeteriti exercitij spiritualis[7], idque per merita[8] passionis Domini, quod est memoriale nostrum maximum, 2o. ut mihi daretur intellectus ad exercitia praesentia. intellectus ad[9] exercitia, quae praesentia sunt[10]. 3o. uoluntas ad exercitia futura. uoluntas bene desiderans ad alia[11] quae sunt futura, haec intelligo non quia separentur[12] ipsae tres potentiae in talibus actibus, sed quia in praeterita respiciat memoria, in praesentia intellectus, et in futura desiderium.

_______________

  1. ] perseuerando et add. ego MF
  2. desiderium] add. sicut alia similia MF
  3. cogitarem] recogitarem MF
  4. ab eo instanter] a Deo MF
  5. recogitationem] recognitionem MF
  6. cuiuscumque] cujusque MF
  7. exercitij spiritualis] spiritualis exercitii MF
  8. merita] meritum MF
  9. ad] add. illa MF
  10. sunt] add. et MF
  11. alia] illa MF
  12. separentur] separantur MF