Page:FC 1042.djvu/197

From GATE
Revision as of 09:16, 13 August 2021 by J. L. Narvaja (talk | contribs)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
This page has not been proofread



f. 91r



ac nitentibus omnibus modis[1], ut melius Capere uerba sancta et illa capiant in nobis radices. capiamus uerba sancta, et illa capiant in nobis radices suas, et uirtutem suam seminalem imprimant; uerbum etenim quodcumque de ore Dei procedens uerum Dei semen est, Deum ipsum quodam[m]odo quantum in[2] se est in nobis producens, et[3] generans. Christus quo magis accedebat ad finem uitae suae eo amplius patiebatur. Circa horas canonicas[4] ut ibi possem crescere, et eo magis quo magis accedebam ad finem, ego considerabam quo pacto Christus, quo magis accedebat ad finem uitae suae, eo amplius patiebatur, et maiora tormenta[5] inferebantur; propterea hoc sentiebam, Oportet crescere in deuotione horarum. oportere crescere in deuotione horarum, ita ut cum peruentum fuerat[6] ad horam nonam[7] sentiri possit uis ipsius mortis, et expirationis Jesu Christi, quae hora nona accidit.

_______________

  1. nitentibus omnibus modis] omnibus modis nitentibus MF
  2. in] ex MF
  3. et] ac MF
  4. canonicas] add. [desiderabam] MF
  5. tormenta] add. ei MF
  6. fuerat] fuerit MF
  7. nonam] Nonae MF