Page:FC 1042.djvu/113

From GATE
Revision as of 05:08, 21 June 2021 by J. L. Narvaja (talk | contribs)
This page has not been proofread



f. 49r



Sancti Romani Martiris ante missam uenit mihi desiderium petendi gratias contra omnes distractiones eo modo, ut quererem a Domino gratias[1], ut possem esse Dominus, et moderator mearum propriarum cogitationum, et desideriorum, quia tunc satis eram petere gratiam contra distractiones per passiones, quas Christus habuit dum anima ipsius erat tristis in angonia, et cum in cruce dixit Deus meus etc. distractus; inueni itaque satis magnam gratiam faciendo discursum solitum maxime uero dum peterem huiusmodi gratiam per eas passiones, quas Christus Dominus habuit dum anima ipsius tristis erat[2] in agonia, et dum esset in Cruce dicens, Deus meus[3], Deus meus ut quid me dereliquisti.

Item per sacratissimam gratiam Christi quae fuit in unione illa Hipostatica. Ad maiorem quoque gratiam saepe mihi[4] obtulit, ut idem peterem per sacratissimam gratiam Christi quae fuit in unione illa hipostatica. In Missa dum uellem

_______________

  1. gratias] gratiam MF
  2. erat] add. et dum erat MF
  3. meus] om. MF
  4. ] mihi saepe MF