tedendeum partum armis imperium. Aut, cum Aeternitatem serpentis etiam simulet apelus,
aeternùm mansuram suae fortitudnis famam adumbravit. Vel, unico tantùm symbolo
ingeniosissimus Princeps utranque (opinor) interpretationem confexit. Tu meliùs. Phy-
Sacterio ausem vesè opus est Hoipo. Primùm etenim haeres de literio, boptae, an Graecae sini
Ubi figurae animalium, Graecas aliqust expressè segi. Poaeposterae verò frontis maiuseulos
characteres, Aegyptiaers arguo; nisi tempus edax in similes deformaverit. Fliud pro arbo
habeo Hieroglyphicam non purum, sed Magicam potius constellationem. Ea lapide enim aine<br>
pieio, magnitudine nucio, qualem famillus leonardus libro secundo di lapidibus Asinium des
eribit; in Onagni Capite Coalescentem; asseritque mìrificè prodesse gestanti, cuius commodo
ansa vifitur in nostro superiùs advisa. Imagines item Arietis seà Capricorni, Leonis, et Sa-
gittarii, quem ibi homo designat manu sagittam ferens, unam conflant, ut Astrologi loquun-
tur triplicitatem, iisquo praecipuè sol dominatur, è regione Phylacterii alto sydre exhibi-
tus. Hace signa lepidi inseufpsa in morbos, ad ingenium, amabilitatem, atque honores opifu-
lani opdem praedicant, omneque noxicum propulsane; quod fortasse inferior ringens draco de-
monstrat. Hic ambigo Aegyptios Astrologiae primores has magicas formas iuisse saepè
usurpatùm; quod Marfilius Fienis capite decimo quinto, et duodevigesimo Vitae coelitùs
Conparandae non semèl innuit: tuque ipse in parergo capitis octavi secundo lifro de
obeliscorum fabricà seriò doces, illos quandoque characteribus arcanis et vitalibus ad-
misevifse inanimes, et vielfìgace. Sed quid me torques, et in alienà messe laboro?
Sua est; tu actutùm videbis, citòque quod tibi visum, suspenso pescribes. Hîc
demàm veniam à te proliscitatis peto ut praesumpti libertatis, quâ in tuas subindè
Laudes erumpens sanè perculi modestiam tuam. He me profectò in es hominum cen-
seas genere, qui palpum obstrudant amicis. Hoc genis afficior: malèmerentibus ma-
la, bona verba bonis, vera omnibus dico, vera etiam tibi. Sponte iàm patere: dùm
enim te, Datorem Optimum Maximum Laudo à quo non acceptum nihil habes; quod
in fuis pluriès seriptis, novam ob hoc meritus sanctifatis Laustin, ipso profitenis. A-
pud eum in sacris mei scapè meminevis ut ego aqud homines semper tui, et à me xeni-
um hilaritatis ob tuam adeptam conianetionem dudum expecta. Coralia tibi paro,
quibus cusn maximè indiges, amuleta livonis; ut tot inùidendus animi gabis, praefi
Page:ACK 1652 12 04 568 141-142.pdf/2
From GATE
Revision as of 12:00, 26 June 2023 by Kathryn Sofia Bowers (talk | contribs)
This page has not been proofread