f. 103v
Charitas ut magnum et primum mandatum.
et charitas ut magnum et primum mandatum quia oportet te cum parua cognitione et fide intellectus
exercere[1]
secundum affectum non
ocio[2]
sic ut non semper uelis a[d]discere, et semper crescere
secundum[3]
uoluntatem quae sit
Non semper uelle crescere secundum intellectum omisso augmento quod est secundum uoluntates.
operatiua.
Si unicum talentum cognitionis et fidei habes, operare in illo, et lucrare, ut hac uia duo talenta habeas caue autem ut non fodias illud in terra, sed nec
dicas[4]
uelle prius[5]
habere duo talenta cognitionis, quam incipias operari oportet enim ut iam dixi
Per negotiationes unius talenti lucrari alterum.
per negotiationem, et
operationem[6]
unius talenti lucrari alterum[7]
noli omittere praxim operum presentium, et eorum quae
a[8]
te[9]
longe[10]
posita sunt
querere[11]
desideria ipsa bona sunt modo a Deo sint, et per ipsum in ipso, et ad
Desiderium bonum a Deo per Deum, in Deo et ad Deum.
ipsum
_______________
- ↑ exercere] crescere MF
- ↑ ocio] otiosum MF
- ↑ secundum] add. intellectum, omisso augmento quod est secundum MF
- ↑ dicas] add. te MF
- ↑ uelle prius] prius uelle MF
- ↑ operationem] add. illius MF
- ↑ alterum] add. etc. MF
- ↑ a] iuxta MF
- ↑ te] add. sunt, pro contemplatione otiosa operum futurorum, et eorum quae MF
- ↑ longe] add. ante adhuc MF
- ↑ querere] om. MF
