Difference between revisions of "Page:EBC 1600 08 0109.pdf/9"

From GATE
(→‎Not proofread: Created page with "Category:EBC Letters Category:EBC Not proofread 109 (suite 8) Ay109 (suite 8) / ne imaginem expressit Dei �apientia: David enim ad aspectum vilis erat. Atqui reve...")
 
Page statusPage status
-
Not proofread
+
Proofread
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
[[Category:EBC Letters]]
+
[[Category:EBC Letters]][[Category:EBC_Proofread]]
[[Category:EBC Not proofread]]
+
ne imaginem expressit Dei sapientia: David enim ad aspectum vilis erat. Atqui revera omnis homo quantumvis sanctissimus, si illa Dei summa praemia spectes, est vilissimus, illisque minime dignus. Itaque ex ea parte Davidis felicitas mera Dei misericordia fuit. Sed quia illa vilitatis specie, humilitatem et maximas virtutes tegebat; mitissimus enim et habebatur et erat, ea ratione dignus eius Regis munere fuit, qui sibi legem imposuit, ut humiles extolleret, superbos vero deprimerete qua ratione iustissimus Deus, Rex regum et Dominus dominantium non tantum gratis, verum etiam meritis quibusdam illectus bona sua hominibus tribuere videtur? Quid? annon et in tua Cardinalis amplissime vocatione non solum misericordia et veritas sibi invicem occurrerunt, sed etiam iustitia et pax suavissima oscula sibi praebuerunt? Etenim et in tuavocatione ea conspicimus quae maximis Davidis virtutibus sunt simillima. David enim mansuetus et humllis fuit. Ego vero cum animam meum ad illos tuos suavissimos mores, quibus doctrinam tuam condire solebas, revoco, vel in te imaginem Davidis, vel in Davide tuas maximas virtutes humilitatis et mansuetudinis divinis et pulcherrimis coloribus distinctas mihi videre videor. Nihil torvum in tuis oculis, nihil asperum in moribus, sermo lenis, vultus placidus; iis denique tua vita et actiones virtutibus floruerunt, quibus non minus quam sapientia et doctrina homines ad te alliciabas, te tuis auditoribus exhibens et Doctorum sapientissimum et patrem amantissimum. Haec sunt humanis admirabiliora. Scientiis enim humanis scelus primi parentis illam aspersit labem, cuius malum cum B. Faulus contagionem latius serpere vidisset, non dubitavit fasces superbiae scientiae legibus includere, atque ita de scientia definire: Scientia inflat, charitas aedificat. 0 te felicem, Belarmine, Princeps, Illustrissime. Tu enim charitate lesu Christi inflammatus, Samsone fortiot, cum humillimoet mansuetissimo Davide in vastissima scientiarum silva, ursos discerpsisti, tigres vicisti, leones superasti. Quid autem mirum si tam praeclara praeda onustus, de earundem bestiarum satelitibus, Calvino,
109 (suite 8)
+
<pb/>
 
 
Ay109 (suite 8)
 
 
 
/ ne imaginem expressit Dei �apientia: David enim ad aspectum vilis erat.
 
 
 
Atqui revera omnis homo quantumvis sanctissimus, si illa Dei summa
 
 
 
praemia spectes, est vilissimus, illisque minime dignus. Itaque ex ea
 
 
 
parte Davidis felicitas mera Dei misericordia fuit. Sed quia illa vi-
 
 
 
litatis specie, humilitatem et maximas virtutes tegebat; mitissimus
 
 
 
enim et hab�b^atur et erat, ea ratione dignus eius Regis munere fuit,
 
 
 
qui sibi legem imposuit, ut humiles extolleret, superbos vero depri
 
 
 
merete qua ratione iustissimus Deus, Rex regum et Dominus dominantium
 
 
 
non tantum gratis, verum etiam meritis quibusdam illectus bona sua
 
 
 
hominibus tribuere videtur? Quid? annon et in tua Cardinalis amplis
 
 
 
sime vocatione non solum misericordia et veritas sibi invicem occurre-
 
 
 
runt, sed etiam iustitia et pax suavissima oscula sibi praebuerunt?
 
 
 
Etenim et in tuavocatione ea conspicimus quae maximis Davidis virtu-
 
 
 
tibus sunt simillima. David enim mansuetus et humllis fuit. Ego vero
 
 
 
/ ^ ^ c u m animam meum ad illos tuos suavissimos mores, quibus doctrinam tu-
 
 
 
am condire solebas, revoco, vel in te imaginem Davidis, vel in Davide
 
 
 
tuas maximas virtutes humilitatis et mansuetudinis divinis et pulcher-
 
 
 
rimis coloribus distinctas mihi videre videor. Nihil torvum in tuis
 
 
 
oculis, nihil asperum in moribus, sermo alenis, vultus placidus; iis
 
 
 
denique tua vita et actiones virtutibus floruerunt, quibus non m�nus
 
 
 
quam sapientia et doctrina homines ad te alliciabas, te tuis auditori-
 
 
 
bus exhibens et Doctorum sapientissimum et patrem amantissimum. Haec
 
 
 
sunt humanis admirabiliora. Scientiis enim humanis scelus primi pa-
 
 
 
rentis illam aspersit labem, cuius malum cum B. Faulus contagionem la-
 
 
 
tius serpere vidisset, non dubitavit fasces superbiae scientiae legi-
 
 
 
bus includere, atque ita de scientia definire: Scientia inflat, cha-
 
 
 
ritas aedificat. 0 te felicem^Belarmine^ Princeps Illustrissime. Tu
 
 
 
enim charitate lesu Christi inflammatus, Samsone fortiot, cum humilli-
 
 
 
moet mansuetissimo Davide in vastissima scientiarum silva, ursas dis-
 
 
 
-7^ cerpsisti, tigres vicisti, leones superasti. Quid autem mirum si tam
 
 
 
praeclara praeda onustus, de earundem bestiarum satelitibus, Calvino,
 

Revision as of 13:54, 9 November 2017

This page has been proofread

ne imaginem expressit Dei sapientia: David enim ad aspectum vilis erat. Atqui revera omnis homo quantumvis sanctissimus, si illa Dei summa praemia spectes, est vilissimus, illisque minime dignus. Itaque ex ea parte Davidis felicitas mera Dei misericordia fuit. Sed quia illa vilitatis specie, humilitatem et maximas virtutes tegebat; mitissimus enim et habebatur et erat, ea ratione dignus eius Regis munere fuit, qui sibi legem imposuit, ut humiles extolleret, superbos vero deprimerete qua ratione iustissimus Deus, Rex regum et Dominus dominantium non tantum gratis, verum etiam meritis quibusdam illectus bona sua hominibus tribuere videtur? Quid? annon et in tua Cardinalis amplissime vocatione non solum misericordia et veritas sibi invicem occurrerunt, sed etiam iustitia et pax suavissima oscula sibi praebuerunt? Etenim et in tuavocatione ea conspicimus quae maximis Davidis virtutibus sunt simillima. David enim mansuetus et humllis fuit. Ego vero cum animam meum ad illos tuos suavissimos mores, quibus doctrinam tuam condire solebas, revoco, vel in te imaginem Davidis, vel in Davide tuas maximas virtutes humilitatis et mansuetudinis divinis et pulcherrimis coloribus distinctas mihi videre videor. Nihil torvum in tuis oculis, nihil asperum in moribus, sermo lenis, vultus placidus; iis denique tua vita et actiones virtutibus floruerunt, quibus non minus quam sapientia et doctrina homines ad te alliciabas, te tuis auditoribus exhibens et Doctorum sapientissimum et patrem amantissimum. Haec sunt humanis admirabiliora. Scientiis enim humanis scelus primi parentis illam aspersit labem, cuius malum cum B. Faulus contagionem latius serpere vidisset, non dubitavit fasces superbiae scientiae legibus includere, atque ita de scientia definire: Scientia inflat, charitas aedificat. 0 te felicem, Belarmine, Princeps, Illustrissime. Tu enim charitate lesu Christi inflammatus, Samsone fortiot, cum humillimoet mansuetissimo Davide in vastissima scientiarum silva, ursos discerpsisti, tigres vicisti, leones superasti. Quid autem mirum si tam praeclara praeda onustus, de earundem bestiarum satelitibus, Calvino,
---page break---