Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/477"
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 17: | Line 17: | ||
sint in gratia hominis alicuius | sint in gratia hominis alicuius | ||
mortalis, qui iugiter cupiunt, ut erga ipsos talis homo sese habeat, ut eis munera, et dignitates | mortalis, qui iugiter cupiunt, ut erga ipsos talis homo sese habeat, ut eis munera, et dignitates | ||
| − | largiatur<ref group="text-notes">qui ... largiatur] et quo pacto talis homo erga ipsos sese habeat; qui etiam maxime cupiunt scire quae bona sint recepturi <i>MF</i> [p. 684]</ref>, qui denique nimium gaudent, dum audiunt opera sua et officia, | + | largiatur<ref group="text-notes">qui ... largiatur] et quo pacto talis homo erga ipsos sese habeat; qui etiam maxime cupiunt scire quae bona sint recepturi <i>MF</i> [p. 684]</ref>, qui denique nimium gaudent, dum audiunt opera sua et officia, sive servitia placere Dominis suis. |
Hic dum considerassem tali die Christum incarnatum fuisse, proindeque exordium nostrae salutis de facto | Hic dum considerassem tali die Christum incarnatum fuisse, proindeque exordium nostrae salutis de facto | ||
ex<ref group="text-notes">ex] et <i>MF</i></ref> | ex<ref group="text-notes">ex] et <i>MF</i></ref> | ||
re ipsa incepisse. | re ipsa incepisse. | ||
| − | Dum, inquam, hoc sic cogitassem, | + | Dum, inquam, hoc sic cogitassem, oravi Dominum, ut det opere, et de facto incipere quod hactenus in solis |
mansit<ref group="text-notes">mansit] manet <i>MF</i></ref> | mansit<ref group="text-notes">mansit] manet <i>MF</i></ref> | ||
affectibus. | affectibus. | ||
Sic<ref group="text-notes">Sic] Sit <i>MF</i></ref> | Sic<ref group="text-notes">Sic] Sit <i>MF</i></ref> | ||
| − | hic, o Deus meus, initium | + | hic, o Deus meus, initium conversionis meorum desideriorum, affectuumque in opera, |
<br> | <br> | ||
{{reflist|group=comment-notes}} | {{reflist|group=comment-notes}} | ||
_______________ | _______________ | ||
{{reflist|group=text-notes}} | {{reflist|group=text-notes}} | ||
Latest revision as of 09:12, 24 March 2025
f. 231r
diem, in quo certior fieri possim de vita aeterna.
Reputabam illum beatum esse, qui
stabiliter[1]
novit se invenisse gratiam apud Deum:
illum, inquam,
existimbabam[2]
benedictionem inter homines habere,
et[3]
opera Deo accepta
facere[4].
Miseri igitur sunt illi, quibus prima cura est
ut[5],
sint in gratia hominis alicuius
mortalis, qui iugiter cupiunt, ut erga ipsos talis homo sese habeat, ut eis munera, et dignitates
largiatur[6], qui denique nimium gaudent, dum audiunt opera sua et officia, sive servitia placere Dominis suis.
Hic dum considerassem tali die Christum incarnatum fuisse, proindeque exordium nostrae salutis de facto
ex[7]
re ipsa incepisse.
Dum, inquam, hoc sic cogitassem, oravi Dominum, ut det opere, et de facto incipere quod hactenus in solis
mansit[8]
affectibus.
Sic[9]
hic, o Deus meus, initium conversionis meorum desideriorum, affectuumque in opera,
_______________
- ↑ stabiliter] probabiliter MF
- ↑ illum ... existimabam] Deum esse secum, se aliquam MF
- ↑ et] se facere MF
- ↑ facere] om. MF
- ↑ ut] num MF
- ↑ qui ... largiatur] et quo pacto talis homo erga ipsos sese habeat; qui etiam maxime cupiunt scire quae bona sint recepturi MF [p. 684]
- ↑ ex] et MF
- ↑ mansit] manet MF
- ↑ Sic] Sit MF
