Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/392"
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 3: | Line 3: | ||
| − | unde fit in ipsis tanta sentimentorum | + | unde fit in ipsis tanta sentimentorum diversitas atque etiam contrarietas, quia saepe impugnantur, et sollicitantur ad |
mala<ref group="text-notes">mala] <i>add.</i> ea <i>MF</i> [p. 643]</ref> | mala<ref group="text-notes">mala] <i>add.</i> ea <i>MF</i> [p. 643]</ref> | ||
quae non possunt sentire simplices illae naturae. | quae non possunt sentire simplices illae naturae. | ||
| Line 9: | Line 9: | ||
afferet<ref group="text-notes">afferet] affert <i>MF</i></ref> | afferet<ref group="text-notes">afferet] affert <i>MF</i></ref> | ||
ipsis Angelis non habere istam duplicitatem, et multiplicitatem in agendo. | ipsis Angelis non habere istam duplicitatem, et multiplicitatem in agendo. | ||
| − | Unde fit ut intra ipsos non fuerint | + | Unde fit ut intra ipsos non fuerint Bella, |
et<ref group="text-notes">et] etiam <i>MF</i></ref> | et<ref group="text-notes">et] etiam <i>MF</i></ref> | ||
| − | antequam essent in bono confirmati licet oppugnarentur a | + | antequam essent in bono confirmati licet oppugnarentur a Contrariis spiritibus in nobis autem |
tanta<ref group="text-notes">tanta] <i>add.</i> est <i>MF</i></ref> | tanta<ref group="text-notes">tanta] <i>add.</i> est <i>MF</i></ref> | ||
| − | varietas, ut licet aliqua pars | + | varietas, ut licet aliqua pars videatur esse bona, multae ex reliquis tamen ad malum tendunt, nec enim intellectum statim committatur |
ipsa<ref group="text-notes">ipsa] plena <i>MF</i></ref> | ipsa<ref group="text-notes">ipsa] plena <i>MF</i></ref> | ||
| − | + | Voluntas, nec contra voluntatem ipse intellectus, sensus quoque ipse aliorsum | |
saepius<ref group="text-notes">saepius] nimium saepe <i>MF</i></ref> | saepius<ref group="text-notes">saepius] nimium saepe <i>MF</i></ref> | ||
tendit quam ratio, | tendit quam ratio, | ||
Latest revision as of 16:32, 11 March 2025
f. 188v
unde fit in ipsis tanta sentimentorum diversitas atque etiam contrarietas, quia saepe impugnantur, et sollicitantur ad
mala[1]
quae non possunt sentire simplices illae naturae.
Magnum quoque momentum ad bonum
afferet[2]
ipsis Angelis non habere istam duplicitatem, et multiplicitatem in agendo.
Unde fit ut intra ipsos non fuerint Bella,
et[3]
antequam essent in bono confirmati licet oppugnarentur a Contrariis spiritibus in nobis autem
tanta[4]
varietas, ut licet aliqua pars videatur esse bona, multae ex reliquis tamen ad malum tendunt, nec enim intellectum statim committatur
ipsa[5]
Voluntas, nec contra voluntatem ipse intellectus, sensus quoque ipse aliorsum
saepius[6]
tendit quam ratio,
et[7]
appetitus ipsius.
Sic[8]
igitur, ut non statim totus homo bonus, ac
homo[9]
rectus sit cum una aliqua ipsius portio recta aut bona fuerit.
Hic tamen
mihi[10]
datum est ut recognoscerem in hoc magna beneficia facta
_______________
