Difference between revisions of "Page:Obelisci Aegyptiaci Interpretatio hieroglyphica 1666.pdf/72"

From GATE
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 3: Line 3:
 
Atque hæc est varietas rerum, quam per Upupæ caput in sceptro Hori relucescentem  innuereunt Aegpyij; quam reruem v arietatem ipsa, auois natura nobis dupliciter indicat; promo crista, quam surrigere potest, & depressam reconere, teste Plinio; Secundò exuuio ipso plumarum, quibus Hyeine & Autumno denudata latat, teste Theophrasto; quo patet, varietatem istam rerum nunc latere, onne apparere, prout Horus ille verus Mundi oculus plus recesserit, aut approinquarit.
 
Atque hæc est varietas rerum, quam per Upupæ caput in sceptro Hori relucescentem  innuereunt Aegpyij; quam reruem v arietatem ipsa, auois natura nobis dupliciter indicat; promo crista, quam surrigere potest, & depressam reconere, teste Plinio; Secundò exuuio ipso plumarum, quibus Hyeine & Autumno denudata latat, teste Theophrasto; quo patet, varietatem istam rerum nunc latere, onne apparere, prout Horus ille verus Mundi oculus plus recesserit, aut approinquarit.
 
<br>
 
<br>
Atque hìc quoque notadum, quod ubicumque in Tabula Bemnina ponitur Isiacus character, fue Tau ansatum, enam poni sceptrum, cucuphorum, quod & Obelisco notro obseratur, de quo postea
+
Atque hìc quoque notadum, quod ubicumque in Tabula Bemnina ponitur Isiacus character, fue Tau ansatum, enam poni sceptrum, cucuphorum, quod & Obelisco notro obseratur, de quo postea. Quo fanè nihil aliud infinuare volunterunt, nisi admirandam virtutem spiritus Mundi, que ex adirablili fua per uniuerfum dissusioned, maximam im Mundo rerum indicate varietatem; ac priondè ingeniosè Aegyptij illa fimul conuigebant, uti & de charactere Tautico in alijs nostris  operibus diximus; cui eam vocant

Revision as of 10:51, 7 June 2023

This page has not been proofread


dum significare volentes, puerum pingenant reiculata, vesle, & sceptro Cucuphomorpho in manibus, ut in Obeliscis nostris, & Bembina tabula patet; sine hoc enim Horus nullibi hoc situ pcitus cernitur. Mundus enim non secùs ac infans singulis annis Veere nascens, æflate iuuenescut, mautrescit Autumno, hyeme senenscens tandem moritur, & mortuus mox resurgeus, se varietate rerum conspicuum præbet. Quæ omnia pulchrè & exactè coloribus in crista Upupæ conspicuis, cuius sceptrum proprium Hori est, repræsentantur. Hinc quoque septies hoc sceptrum in Bembina Tabula positum cernitur, iuxta colorum in cirsta Upapæ obseruatorum multitudinem, toties nimrum, quot colores à Kirannide in Upupoa recensentur esse, ut monstrarent varietatem hanc rerum potissimùm subiectis sensibilibus huius Mundi reperiri, in Terra, Aqua, Aëre, Igne, animalibus, plantis sossilibus.
Atque hæc est varietas rerum, quam per Upupæ caput in sceptro Hori relucescentem innuereunt Aegpyij; quam reruem v arietatem ipsa, auois natura nobis dupliciter indicat; promo crista, quam surrigere potest, & depressam reconere, teste Plinio; Secundò exuuio ipso plumarum, quibus Hyeine & Autumno denudata latat, teste Theophrasto; quo patet, varietatem istam rerum nunc latere, onne apparere, prout Horus ille verus Mundi oculus plus recesserit, aut approinquarit.
Atque hìc quoque notadum, quod ubicumque in Tabula Bemnina ponitur Isiacus character, fue Tau ansatum, enam poni sceptrum, cucuphorum, quod & Obelisco notro obseratur, de quo postea. Quo fanè nihil aliud infinuare volunterunt, nisi admirandam virtutem spiritus Mundi, que ex adirablili fua per uniuerfum dissusioned, maximam im Mundo rerum indicate varietatem; ac priondè ingeniosè Aegyptij illa fimul conuigebant, uti & de charactere Tautico in alijs nostris operibus diximus; cui eam vocant