Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/232"
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 3: | Line 3: | ||
− | ea uirtute nostra | + | cum<ref group="text-notes">cum] <i>om.</i> <i>MF</i></ref> |
− | + | ea uirtute nostra quae omni ex | |
− | + | parte<ref group="text-notes">parte] <i>add.</i> est <i>MF</i></ref> | |
− | + | limitata, et mensurata | |
− | + | est<ref group="text-notes">est] <i>om.</i> <i>MF</i></ref> | |
− | post quandam perplexitatem quae spiritui meo inciderat, et postquam essem iam iam ab ea liberior restitutusque serenitati boni spiritus | + | {{Left sidenote|Deus non eregit necessario extrema potentiae et scientiae uoluntatis nostrae.}}ad omnia dans gratiam, et |
+ | fauorem<ref group="text-notes">fauorem] feruorem <i>MF</i></ref> | ||
+ | sic quod | ||
+ | ne<ref group="text-notes">ne] nec <i>MF</i></ref> | ||
+ | extrema quidem potentiae, et | ||
+ | scientiae<ref group="text-notes">scientiae] <i>add.</i> et <i>MF</i></ref> | ||
+ | uoluntatis nostrae a nobis necessario | ||
+ | erigat<ref group="text-notes">erigat] exigat <i>MF</i></ref> | ||
+ | ipse sit benedictus in secula seculorum. | ||
+ | Amen<ref group="text-notes">Amen] <i>om.</i> <i>MF</i></ref>. | ||
+ | |||
+ | Dominica post festum sanctorum Simonis et Judae post quandam perplexitatem quae spiritui meo inciderat, et postquam essem | ||
+ | iam<ref group="text-notes">iam] iam iam <i>MF</i></ref> | ||
+ | ab ea liberior | ||
+ | restitutus<ref group="text-notes">restitutus] restitutusque <i>MF</i></ref> | ||
+ | serenitati boni spiritus ego sensi haec uerba consolationis uidelicet ille qui nouit auferre, timores malorum nouit etiam, et aeque potens est ad hoc auertere illa mala unde sunt tales timores, atque animorum anxietates, et qui potest per se dare spem bonam inter aduersa nouit et<ref group="text-notes">et] <i>om.</i> <i>MF</i></ref> | ||
+ | dare rem ipsam in | ||
+ | qua<ref group="text-notes">qua] quam <i>MF</i></ref> | ||
+ | tendit talis spes. | ||
<br> | <br> | ||
{{reflist|group=comment-notes}} | {{reflist|group=comment-notes}} | ||
_______________ | _______________ | ||
{{reflist|group=text-notes}} | {{reflist|group=text-notes}} |
Revision as of 20:16, 30 August 2021
f. 108v
cum[1]
ea uirtute nostra quae omni ex
parte[2]
limitata, et mensurata
est[3]
Deus non eregit necessario extrema potentiae et scientiae uoluntatis nostrae.
ad omnia dans gratiam, et
fauorem[4]
sic quod
ne[5]
extrema quidem potentiae, et
scientiae[6]
uoluntatis nostrae a nobis necessario
erigat[7]
ipse sit benedictus in secula seculorum.
Amen[8].
Dominica post festum sanctorum Simonis et Judae post quandam perplexitatem quae spiritui meo inciderat, et postquam essem
iam[9]
ab ea liberior
restitutus[10]
serenitati boni spiritus ego sensi haec uerba consolationis uidelicet ille qui nouit auferre, timores malorum nouit etiam, et aeque potens est ad hoc auertere illa mala unde sunt tales timores, atque animorum anxietates, et qui potest per se dare spem bonam inter aduersa nouit et[11]
dare rem ipsam in
qua[12]
tendit talis spes.
_______________