Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/86"
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 3: | Line 3: | ||
− | quia eras absque eius bonorum affectu | + | quia erras<ref group="text-notes">erras] eras <i>MF</i></ref> absque eius bonorum affectu et<ref group="text-notes">et] <i>add.</i> ne <i>MF</i></ref> tepidus, et ociosus fies<ref group="text-notes">fies] fias <i>MF</i></ref>, et absque *** quiete dum alios iungis *** |
+ | tales stimulos, et afflictiones<ref group="text-notes">afflictiones] affectiones <i>MF</i></ref> et calcaria<ref group="text-notes">calcaria] <i>add.</i> [immittit] <i>MF</i></ref> ad in uiam<ref group="text-notes">uiam] uia <i>MF</i></ref> | ||
+ | |||
+ | Dei progrediendiu* absque quiete, quousque in Deo ipso Domino nostro Jesu Xpo. requiescas. Etiam nec quidem, si minus aliquas sentires perturbationes, satiari deberes, siue tentationes [sint], siue malitiae sensus, uanitates aut imperfectiones, quemadmodum tepidis et otiosis et omnibus his, qui ne cadant attendunt, mos est, in uia Domini progressum negligentibus, quibus pro spirituali i sufficientia securitas [non] cadendi, quamuis multis pateat ad progressum accessus, sufficeret. Noli igitur esse contentus in hoc quod non descendas, aut non diminuaris, aut non retrocedas; sed pone in corde <br> | ||
{{reflist|group=comment-notes}} | {{reflist|group=comment-notes}} | ||
_______________ | _______________ | ||
{{reflist|group=text-notes}} | {{reflist|group=text-notes}} |
Revision as of 05:31, 7 June 2021
f. 35v
quia erras[1] absque eius bonorum affectu et[2] tepidus, et ociosus fies[3], et absque *** quiete dum alios iungis ***
tales stimulos, et afflictiones[4] et calcaria[5] ad in uiam[6]
Dei progrediendiu* absque quiete, quousque in Deo ipso Domino nostro Jesu Xpo. requiescas. Etiam nec quidem, si minus aliquas sentires perturbationes, satiari deberes, siue tentationes [sint], siue malitiae sensus, uanitates aut imperfectiones, quemadmodum tepidis et otiosis et omnibus his, qui ne cadant attendunt, mos est, in uia Domini progressum negligentibus, quibus pro spirituali i sufficientia securitas [non] cadendi, quamuis multis pateat ad progressum accessus, sufficeret. Noli igitur esse contentus in hoc quod non descendas, aut non diminuaris, aut non retrocedas; sed pone in corde
_______________