Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/67"
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
[[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages proofread]] | [[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages proofread]] | ||
| − | vi [cognovi] esse necessarium, quod pra[e]dicaretur quando enim subditi fuissent inducti ad gradum suae | + | vi [cognovi] esse necessarium, quod pra[e]dicaretur quando enim subditi fuissent inducti ad gradum suae verae obedientiae humilitatis, et<ref group="text-notes">et] <i>om.</i> <i>MF</i></ref> subiectionis, et reverentiae suorum maiorum, Dominus noster se applicaret, eisque daret pastores iuxta cor suum, e contra vero dici potest de non disposito ad recognoscendum bonum, quod mereatur eo privari, et {{Right sidenote|qui non est factus servus, non meretur sibi dari dominum cuius bonitate possit aut sciat ipse fieri.}}qui nondum factus est<ref group="text-notes">factus est] est factus <i>MF</i></ref> servus, non meretur sibi dari dominum, cuius bonitate possit, aut sciat ipse fieri<ref group="text-notes">fieri] frui <i>MF</i></ref>, unde et sperandum est, quod quando subditi, aut saltem electi consecuti<ref group="text-notes">consecuti] assecuti <i>MF</i></ref> fuerunt<ref group="text-notes">fuerunt] fuerint <i>MF</i></ref> talem humilitatem, patientiam, et charitatem quae sufficit ad honorandum, serviendum, et tollerandum quemcumque maiorem suum, quantumlibet malum, non omittendo<ref group="text-notes">omittendo] amittendo <i>MF</i></ref> bonam voluntatem, sed cre= |
<br> | <br> | ||
Latest revision as of 14:51, 20 November 2024
f. 26r
vi [cognovi] esse necessarium, quod pra[e]dicaretur quando enim subditi fuissent inducti ad gradum suae verae obedientiae humilitatis, et[1] subiectionis, et reverentiae suorum maiorum, Dominus noster se applicaret, eisque daret pastores iuxta cor suum, e contra vero dici potest de non disposito ad recognoscendum bonum, quod mereatur eo privari, et qui non est factus servus, non meretur sibi dari dominum cuius bonitate possit aut sciat ipse fieri. qui nondum factus est[2] servus, non meretur sibi dari dominum, cuius bonitate possit, aut sciat ipse fieri[3], unde et sperandum est, quod quando subditi, aut saltem electi consecuti[4] fuerunt[5] talem humilitatem, patientiam, et charitatem quae sufficit ad honorandum, serviendum, et tollerandum quemcumque maiorem suum, quantumlibet malum, non omittendo[6] bonam voluntatem, sed cre=
_______________
