Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/415"
(→top) |
|||
| (8 intermediate revisions by 4 users not shown) | |||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Not proofread | |
| Header (noinclude): | Header (noinclude): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| + | {{TurnPage}} | ||
| + | <br> | ||
| + | <p style="float:right"><span style="color:Blue"> | ||
| + | f. 200r | ||
| + | </span></p> | ||
| + | <br> | ||
| + | {{Sidenotes begin|side=right}} | ||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
[[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages not proofread]] | [[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages not proofread]] | ||
| + | <div style="text-align:justify"> | ||
| + | |||
| + | |||
| + | nire [invenire] minora dona, et media ad ipsos fines. Quidam nihil magis optant quam sentimenta spiritualia, id est ipsius animae, quae vellent experiri in carne cordis sui, qui tamen nulla re magis egent, quam patientia, aut alia quapiam virtute, cuius defectum ipsi ignorant, et non sentiunt. | ||
| + | Deus autem maxime vult ut possideamus animam nostram, haec autem possideri non potest nisi per patientiam, iuxta Illud: | ||
| + | "In patientia vestra possidebitis animas vestras"<ref group="loci-notes">Lc 21,19</ref>. | ||
| + | {{Right sidenote|Patientia.}}Qui autem non | ||
| + | possident<ref group="text-notes">possident] possidet <i>MF</i> [p. 654]</ref> | ||
| + | propriam animam per patientiam, quomodo iustum est, ut possident<ref group="text-notes">possident] possidet <i>MF</i> [p. 654]</ref> Deum per sensibilem consolationem? | ||
| + | etc.<ref group="text-notes">etc.] <i>om.</i> <i>MF</i></ref> | ||
| + | |||
| + | In die sanctorum Martirum Ioannis et Pauli mane postquam surrexissem, ego sensi satis notabilem gratiam sensi ad praeparandum cor meum ad officium dicendum, et ad hoc | ||
| + | ne<ref group="text-notes">ne] ut non <i>MF</i></ref> | ||
| + | admitterem alienas affectiones id est vel tristitias de aliis rebus, vel laetitias | ||
| + | <br> | ||
| + | _______________ | ||
| + | {{reflist|group=loci-notes}} | ||
| + | _______________ | ||
| + | {{reflist|group=text-notes}} | ||
| Footer (noinclude): | Footer (noinclude): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| − | + | <references/> {{TurnPage}} | |
Latest revision as of 11:25, 3 April 2025
f. 200r
nire [invenire] minora dona, et media ad ipsos fines. Quidam nihil magis optant quam sentimenta spiritualia, id est ipsius animae, quae vellent experiri in carne cordis sui, qui tamen nulla re magis egent, quam patientia, aut alia quapiam virtute, cuius defectum ipsi ignorant, et non sentiunt.
Deus autem maxime vult ut possideamus animam nostram, haec autem possideri non potest nisi per patientiam, iuxta Illud:
"In patientia vestra possidebitis animas vestras"[I].
Patientia.
Qui autem non
possident[1]
propriam animam per patientiam, quomodo iustum est, ut possident[2] Deum per sensibilem consolationem?
etc.[3]
In die sanctorum Martirum Ioannis et Pauli mane postquam surrexissem, ego sensi satis notabilem gratiam sensi ad praeparandum cor meum ad officium dicendum, et ad hoc
ne[4]
admitterem alienas affectiones id est vel tristitias de aliis rebus, vel laetitias
_______________
- ↑ Lc 21,19
_______________
