Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/232"
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 19: | Line 19: | ||
Amen<ref group="text-notes">Amen] <i>om.</i> <i>MF</i></ref>. | Amen<ref group="text-notes">Amen] <i>om.</i> <i>MF</i></ref>. | ||
| − | Dominica post festum sanctorum Simonis et | + | Dominica post festum sanctorum Simonis et Iudae post quandam perplexitatem quae Spiritui meo inciderat, et postquam essem |
iam<ref group="text-notes">iam] iam iam <i>MF</i> [p. 576]</ref> | iam<ref group="text-notes">iam] iam iam <i>MF</i> [p. 576]</ref> | ||
ab ea liberior | ab ea liberior | ||
Latest revision as of 15:10, 27 March 2025
f. 108v
cum[1]
ea virtute nostra quae omni ex
parte[2]
limitata, et mensurata
est[3]
Deus non erigit necessario extrema potentiae et scientiae voluntatis nostrae.
ad omnia dans gratiam, et
favorem[4]
sic quod
ne[5]
extrema quidem potentiae, et
scientiae[6]
voluntatis nostrae a nobis necessario
erigat[7]
ipse sit benedictus in saecula seculorum.
Amen[8].
Dominica post festum sanctorum Simonis et Iudae post quandam perplexitatem quae Spiritui meo inciderat, et postquam essem
iam[9]
ab ea liberior
restitutus[10]
serenitati boni Spiritus ego sensi haec verba consolationis videlicet ille qui novit auferre, timores malorum novit etiam, et aeque potens est ad hoc avertere illa mala unde sunt tales timores, atque animorum anxietates, et qui potest per se dare spem bonam inter adversa novit et[11]
dare rem ipsam in
qua[12]
tendit talis spes.
_______________
