Difference between revisions of "Page:Prodromus coptus sive aegyptiacus (1636).djvu/49"
m (ManciniWiki moved page Page:Prodromus coptus sive aegyptiacus (1636).pdf/49 to Page:Prodromus coptus sive aegyptiacus (1636).djvu/49: Text replacement - "(1636).pdf/" to "(1636).djvu/") |
ArchivesPUG (talk | contribs) m (→top: added Template:TurnPage, replaced: <references/> → <references/> {{TurnPage}}) |
||
(One intermediate revision by one other user not shown) | |||
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 1: | Line 1: | ||
− | + | admirabili, ad posteritatem tibi hoc immortali beneficio devinciendam, uti in omnibus aliis rerum bene gerendarum occasionibus, ita in huiusmodi quoque curando negotio partes tuas desiderari nequaquam passurum. Quod et mecum de tua magnificentia, quotquot reconditioris litteraturae<ref>Nel testo 'literaturae'.</ref> amore feruntur, sibi indubitanter spondent. Sed redeamus ad Coptitas. Porro e sacris historiis lingua Copta scriptis apparet, innocentissimae vitae homines fuisse Coptitas, atque adeo feruentes Christianae vitae cultores, ut nullis unquam suppliciorum generibus a suscepta semel fide, vitaque, abduci potuerint. Patet id e crudeli illa atque formidanda Diocletiani Imperatoris persecutione; in qua anno dicti Caesaris decimo nono, Marcellini Papae septimo, salutis nostrae 302. Teste Baronio, ad viginti milia Christianorum crudelitate inaudita, innumeris aliis in exilium amandatis, vitam glorioso agone finierunt. Quos inter Philoromus, et Philetas , (hic Thmui, alter Alexandriae episcopali munere fungebatur) eximium fanè Christiani certaminis exemplum posteritati praebuere. Meminit huius crudelissimae perfecutionis Chronicon Alexandrinum. | |
<gap/> | <gap/> | ||
Footer (noinclude): | Footer (noinclude): | ||
Line 1: | Line 1: | ||
− | <references/> | + | <references/> {{TurnPage}} |
Latest revision as of 11:52, 6 May 2020
admirabili, ad posteritatem tibi hoc immortali beneficio devinciendam, uti in omnibus aliis rerum bene gerendarum occasionibus, ita in huiusmodi quoque curando negotio partes tuas desiderari nequaquam passurum. Quod et mecum de tua magnificentia, quotquot reconditioris litteraturae[1] amore feruntur, sibi indubitanter spondent. Sed redeamus ad Coptitas. Porro e sacris historiis lingua Copta scriptis apparet, innocentissimae vitae homines fuisse Coptitas, atque adeo feruentes Christianae vitae cultores, ut nullis unquam suppliciorum generibus a suscepta semel fide, vitaque, abduci potuerint. Patet id e crudeli illa atque formidanda Diocletiani Imperatoris persecutione; in qua anno dicti Caesaris decimo nono, Marcellini Papae septimo, salutis nostrae 302. Teste Baronio, ad viginti milia Christianorum crudelitate inaudita, innumeris aliis in exilium amandatis, vitam glorioso agone finierunt. Quos inter Philoromus, et Philetas , (hic Thmui, alter Alexandriae episcopali munere fungebatur) eximium fanè Christiani certaminis exemplum posteritati praebuere. Meminit huius crudelissimae perfecutionis Chronicon Alexandrinum.
- ↑ Nel testo 'literaturae'.